Τρίτη 6 Απριλίου 2010

τι είναι η «Terra Verde» ;



Την ίδια ώρα που ένας φυλακισμένος, παράγει αγροτικά προϊόντα, στον προαύλιο χώρο της φυλακής του, κάπου στη Λατινική Αμερική η κυβέρνηση φυλακίζει έναν ιθαγενή, επειδή υπερασπίζεται το χωράφι του, απέναντι στις πολυεθνικές. Ο ιρακινός αγρότης καλλιεργεί με σπόρους, που κάποιος επιστήμονας ανακάλυψε κάπου στις ΗΠΑ, και το προϊόν στο τέλος θα καταλήξει στο πιάτο του ανυποψίαστου και τρομαγμένου καταναλωτή στην Ευρώπη. Ένα 12χρονο κοριτσάκι βρίσκεται στοιβαγμένο στα αμπάρια ενός πλοίου και δουλεύει όλη μέρα για μια πολυεθνική, για να φτιάξει το παντελόνι που ο Έλληνας άνεργος θα αγοράσει επειδή είναι πιο φτηνό. Ένας αγρότης παράγει πορτοκάλια, για να τα δώσει στη συνέχεια στον έμπορο που εκμεταλλεύεται τον Σύριο για να τα πουλήσει. Λένε ότι όλη αυτή η διαδικασία είναι καλύτερη για όλους μας. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σε όλα τα πλάτη και μήκη του πλανήτη μας, που δεν ανέχονται αυτή τη κατάσταση που συμβαίνει γύρω τους. Ονειρεύονται να αλλάξουν τα πράγματα, δεν συμβιβάζονται με την ιδέα ότι «τίποτα δεν αλλάζει», ονειρεύονται να αναταράξουν την κοινωνία και να πάρουν στα χέρια την καθημερινότητα τους. Από αυτά τα όνειρα και τις επιθυμίες ξεπηδούν μικρές και μεγάλες προσπάθειες για δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια. Προσπάθειες, με μοναδικό στόχο να χτίσουν και να διαδώσουν διαφορετικά μοντέλα εμπορίου και οικονομίας. Προσπάθειες που γίνονται με βήματα μικρά, αλλά σταθερά, γνωρίζοντας ότι δεν ξεμπερδεύεις εύκολα από τις παγιωμένες σχέσεις του εμπορίου, την αδικία, την εκμετάλλευση. Όλα αυτά δεν αλλάζουν τον κόσμο μονομιάς αλλά αποδεικνύουν ότι η ζοφερή πραγματικότητα μπορεί να μετασχηματιστεί και να γίνει καλύτερη.

Το χειμώνα του 2008 σκεφτήκαμε να ξεκινήσουμε και εμείς το ταξίδι μας σε μια θάλασσα που τα νερά της δεν τα γνωρίζαμε καθόλου και δεν ξέραμε τι μας επιφύλασσαν. Είχαμε ως «μπούσουλα» την αντίστοιχη ομάδα της Αθήνας, το Σπόρο, και προσπαθώντας να κατανοήσουμε τον «χάρτη» του αλληλέγγυου εμπορίου, ξεκινήσαμε το ταξίδι μας.

Μέσω ενός δικτύου αντιστοίχων συλλογικοτήτων, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, αποκτήσαμε πρόσβαση σε προϊόντα οργανωμένων παραγωγών του παγκόσμιου «Νότου», και θελήσαμε να συνεισφέρουμε στον αγώνα τους ενάντια στους τοπικούς μεσάζοντες, και τις πολυεθνικές. Έτσι σε συνεργασία με τον συνεταιρισμό Σπόρο , διακινούμε :

Καφέ από τους ζαπατιστικούς συναιτερισμούς της Τσιάπας στο Μεξικό

Ζάχαρη, από το Εκουαδόρ. Κακάο και Σοκολάτα από τη Βολιβια, τη Βραζιλία, το Εκουαδόρ και την Παραγουάη. Τσάι από την Ινδία, το Βιετνάμ και την Ν.Αφρική. Μάτε από την Βραζιλία. Απορρυπαντικά που φτιάχνονται στην Ιταλία από την Βραζιλία.

Ωστόσο, βλέποντας καθημερινά την απαξίωση των αγροτών-παραγωγών και των συναιτερισμών στην Ελλάδα, αποφασίσαμε να ενισχύσουμε την προσπάθεια τους, με στόχο την προώθηση μιας άλλης λογικής στην αγροτική παραγωγή και διακίνηση. Έτσι, αποκτήσαμε πρόσβαση, σε τοπικούς συναιτερισμούς με κοινωνική δράση, όπως ο Συνεταιρισμός Γυναικών Καράνου «Η Αγρότισσα», που παράγουν τοπικά προϊόντα χωρίς χημικά πρόσθετα.

Στην προσπάθεια μας αυτή, σκεφτήκαμε να έχουμε στο πλήρωμα μας και ανθρώπους που η κοινωνία του ατομικισμού και καταναλωτισμού δεν τους δίνει ευκαιρίες. Τα άτομα με ψυχοκοινωνικά προβλήματα ανήκουν στους «χωρίς φωνή» της κοινωνίας μας. Παρ’όλο τον αποκλεισμό που υφίστανται ανέπτυξαν καινοτόμες λύσεις για την ένταξη τους στη κοινωνία που συνέχεια τους απαξιώνει. Εμείς θέλοντας να ενδυναμώσουμε τις προσπάθειες αυτές βρήκαμε τον τρόπο να συνδεθούμε μαζί τους. Έτσι, «προϊόντα» από την Κοι.Σ.Π.Ε. Χανίων, μας συνοδεύουν σε αυτό το ταξίδι.

Παράλληλα, τα αγροτικά προϊόντα και τα κεραμικά που παράγουν, με σεβασμό προς τη φύση, οι έγκλειστοι στις Αγροτικές Φυλακές της Αγιάς, δεν μας βρήκε αδιάφορους.

Η διακίνηση όλων των προϊόντων από τα εναλλακτικά δίκτυα προσφέρει στους παραγωγούς καλύτερες τιμές από τις συνήθως εξευτελιστικές που ορίζει η αγορά. Ενδυναμώνει την αυτονομία, όχι μόνο των παραγωγών αλλά και των συναιτερισμών ώστε να μπορούν να εναντιώνονται στις επιβολές της αγοράς.


πως εννοούμε το εναλλακτικό και αλληλέγγυο εμπόριο

Θέλουμε να δείξουμε ότι οι εμπορικές σχέσεις δεν καθορίζονται «εκ φύσεως» από το κέρδος των λίγων ∙ μπορούν να παραμένουν ανθρώπινες ικανοποιώντας πραγματικές ανάγκες. Μπορούμε να πειραματιστούμε σε ένα διαφορετικό, εναλλακτικό, μοντέλο εμπορίου, που στη θέση του κέρδους θα βάζει πλήθος στόχων : την αυτονομία και την αξιοπρεπή διαβίωση του παραγωγού, τη βιωσιμότητα της δομής διακίνησης, την ποιότητα και την προσιτή τιμή για το χρήστη, τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος. Θέλουμε αυτές οι επιδιώξεις να μη ρυθμίζονται από το «αόρατο» χέρι της αγοράς αλλά από σχέσεις εμπιστοσύνης και αμοιβαιότητας, με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων:

Ενός δικτύου ανθρώπων που αγωνίζονται συλλογικά για να αλλάξουν τις ζωές τους μέσα στις σκληρές συνθήκες του εκμεταλλευόμενου Νότου, απέναντι στον ατομικισμό του ανεπτυγμένου Βορρά.

Ενός δικτύου διακίνησης προϊόντων που δεν παράγονται σε συνθήκες εκμετάλλευσης της φύσης, η ποιότητα των οποίων δεν περιορίζεται στη συσκευασία , και για διαφήμιση τους έχουν τη γεωγραφία, την ιστορία ,τον κόπο των ανθρώπων που τα παράγουν καθώς και την κινηματική τους δράση.

Ενός δικτύου ανταλλαγής και διάδοσης ιδεών των οποίων η αξία δεν αποτιμάται σε χρήμα. Όπου οι λέξεις αλληλεγγύη, εμπιστοσύνη, συντροφικότητα, συμμετοχή δοκιμάζονται στην πράξη και διαχέονται στην κοινωνία σαν έμπρακτα παραδείγματα και όχι σαν ουτοπίες.

Όταν μιλάμε για αλληλεγγύη, εννοούμε την έμπρακτη στήριξη αγώνων και κινημάτων που μας δίνουν ώθηση να κινητοποιηθούμε , όχι τη συμπόνια «για τους φτωχούς του Τρίτου Κόσμου». Δεν θέλουμε η συμμετοχή του «ευαισθητοποιημένου καταναλωτή» να περιορίζεται στην αγορά ενός προϊόντος που θα φέρει τη σφραγίδα του «δίκαιου». Δεν μας ενδιαφέρει εν τέλει να διοχετεύσουμε στην αγορά ένα καινούργιο προϊόν. Δεν μας ενδιαφέρει να «χτυπήσουμε» καταστήματα με βιολογικά προϊόντα. Δεν μας ενδιαφέρει να ρίξουμε τις τιμές του εμπορίου Θέλουμε όλοι μας, που βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι στη μονότονα καταναλωτική κοινωνία μας, να αμφισβητήσουμε τις υπάρχουσες οικονομικές σχέσεις μέσα από την καθημερινή μας πρακτική.






αστική μη κερδοσκοπική Εταιρεία «Terra Verde»


Η Terra Verde δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Νομικά, η Terra Verde, είναι μια αστική εταιρεία, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Επί της ουσίας τα μέλη της ομάδας, είναι πολλά, συζητούν, προβληματίζονται, οραματίζονται και σχεδιάζουν, παίρνοντας αποφάσεις αμεσοδημοκρατικά, επιδιώκοντας να γίνεται αυτό όσο το δυνατόν πιο ισότιμα, χωρίς ιεραρχίες, συμβούλια, προέδρους και διευθυντές Το ίδιο ισότιμα, ανάλογα με τον χρόνο και τις δεσμεύσεις καθενός από εμάς, προσπαθούμε να μοιράζουμε και τις πρακτικές δουλειές, που είναι αναγκαίες. Η χαρά της συνεργασίας, της αλληλεγγύης και της συλλογικής δημιουργίας μέσα από την δράση της ομάδας, είναι η σπουδαιότερη εμπειρία μας μέχρι τώρα και θα θέλαμε να την μοιραστούμε με όλες και όλους που εμπνέονται από την φιλοσοφία μας. Ανώτατο όργανο της εταιρείας είναι η γενική συνέλευση των μελών της, θεσμός, ο οποίος ενισχύει τους δεσμούς των «εταίρων» και βοηθά στην ζύμωση τους.

Παράλληλα, λειτουργούμε ένα χώρο ως κέντρο διανομής προϊόντων εναλλακτικού και αλληλέγγυου εμπορίου αλλά και κοινωνικής επαφής.

Όταν ξεκινήσαμε, γνωρίζαμε τις δυσκολίες που θα συναντήσουμε και διστάσαμε. Παρ’όλα αυτά, βλέποντας την εκμετάλλευση του «αόρατου χεριού» της αγοράς προς τους παραγωγούς, πήραμε την απόφαση να προχωρήσουμε.

Ξέρουμε ότι το εγχείρημα μας είναι πολύ δύσκολο και ότι θα αντιμετωπίσει πολλά εμπόδια. Ξέρουμε ότι τα εμπόδια αυτά ίσως να μην μπορέσουμε να τα ξεπεράσουμε με τον τρόπο που οραματιζόμαστε. Ξέρουμε ότι θα βρεθούμε μπροστά σε διλήμματα που πιθανώς μας οδηγήσουν σε επιλογές που να μην συνάδουν με την «ιδεολογία» μας, αλλά άμα δεν δοκιμάσουμε τις ιδέες μας στην πράξη, θα μείνουμε με την πικρία της ήττας.
"Διαβάστε περισσότερα".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...