“Al Mahabba”

Το συγκρότημα “Al Mahabba” («αγάπη» στα Αραβικά) δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2003, με στόχο την έρευνα και απόδοση της κλασσικής Αραβικής μουσικής από τη Μέση Ανατολή αλλά και από τις αραβόφωνες χώρες της Βορείου Αφρικής. Το ρεπερτόριό του συγκροτήματος, περιλαμβάνει κλασικά τραγούδια από τη Συρία, το Λίβανο, την Αίγυπτο, την Τυνησία και το Μαρόκο, πολλά από τα οποία έχουν ερμηνεύσει κορυφαίοι τραγουδιστές της Αραβικής μουσικής όπως η Λιβανέζα Φεηρούζ, ο Σαμπάχ Φάκχρι (Συρία) και η Ουμ Κουλθούμ (Αίγυπτος). Στο πρόγραμμα συμπεριλαμβάνονται επίσης επιλεγμένες ορχηστικές συνθέσεις σημαντικών συνθετών, όπως του Αιγύπτιου Μοχάμεντ Αμπντέλ Ουαχάμπ καθώς και λόγιες μουσικές φόρμες της μουσικής παράδοσης των Αράβων όπως τα περίφημα Σαμαΐ.


 

Το Σάββατο 20/11 στις 21:00 zωντανα στο
Κοινωνικό Στέκι - Στέκι Μεταναστών Χανίων
Χ"Μιχάλη Νταλιάνη 5, Χανιά .

Respect!

Ο μεγάλος Γερμανός συγγραφέας Έρχαρτ Κέστνερ έκανε την εξής εξομολόγηση. «Στα 1952 πήγα για πρώτη φορά μετά το πόλεμο, στην Αθήνα. Η γερμανική πρεσβεία, όταν άκουσε πως είχα πρόθεση να πάω στη Κρήτη, μου συνέστησε, επειδή ήταν πολύ νωρίς ακόμα και οι πληγές από τη γερμανική κατοχή ανεπούλωτες, να λέω πως είμαι Ελβετός. Αλλά εγώ τους ήξερα τους Κρήτες. Από την πρώτη στιγμή είπα πως ήμουν Γερμανός και όχι μόνο δεν κακόπαθα, αλλά ξανάζησα παντού όπου πέρασα τη θρυλική κρητική φιλοξενία.

»Ένα σούρουπο, καθώς ο ήλιος βασίλευε, πλησίασα το γερμανικό νεκροταφείο, έρημο με μόνο σύντροφο τις τελευταίες ηλιαχτίδες. Έκανα όμως λάθος. Υπήρχε εκεί και μια ζωντανή ψυχή, ήταν μια μαυροφορεμένη γυναίκα. Με μεγάλη μου έκπληξη την είδα ν' ανάβει κεριά στους τάφους των Γερμανών νεκρών του πολέμου και να πηγαίνει μεθοδικά από μνήμα σε μνήμα. Την πλησίασα και τη ρώτησα. Είστε από εδώ; Μάλιστα. Και τότε γιατί το κάνετε αυτό; Οι άνθρωποι αυτοί σκότωσαν τους Κρητικούς». Και γράφει ο Κέστνερ. «Η απάντηση, μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να δοθεί». Απαντά η γυναίκα.

«Παιδί μου, από τη προφορά σου φαίνεσαι ξένος και δεν θα γνωρίζεις τι συνέβη εδώ στα 41 με 44. Ο άντρας μου σκοτώθηκε στη μάχη της Κρήτης κι έμεινα με το μονάκριβο γιο μου. Μου τον πήραν οι Γερμανοί όμηρο στα 1943 και πέθανε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως, στο Σαξενχάουζεν. Δεν ξέρω πού είναι θαμμένο το παιδί μου. Ξέρω όμως πως όλα τούτα ήταν τα παιδιά μιας κάποιας μάνας, σαν κι εμένα. Και ανάβω στη μνήμη τους, επειδή οι μάνες τους δεν μπορούν να 'ρθουν εδώ κάτω. Σίγουρα μια άλλη μάνα θα ανάβει το καντήλι στη μνήμη του γιού μου»...

http://mavroseolous.blogspot.com .

Τα ιδια Παντελακη μου τα ιδια Παντελη μου..........

.

Ο καλύτερος εραστής του κόσμου

Όσοι παλεύετε για τον τίτλο του καλύτερου εραστή του κόσμου, άδικα κουράζεστε. Ο εκλεκτός βρέθηκε…

Είναι ο Ύπνος! Ναι σωστά διαβάσατε, και αν σας φαίνεται κουφό, δείτε το γιατί:

- Τους παίρνει όλους ανεξεραίτως

- Σε παίρνει κάθε βράδυ

- Μπορεί να σε πάρει πάνω από μια φορά την μέρα

- Σε παίρνει για πολλές ώρες

- Του αρέσουν τα ομαδικά (Μας πήρε ο ύπνος όλους μαζί)

- Δεν τον ενοχλεί το μέρος (Με παίρνει ο ύπνος όπου να ‘ναι)

- Αν δεν σε πάρει στεναχωριέσαι (Δεν με παίρνει ο ύπνος)

- Έχει ιαματικές ικανότητες (Με πήρε ο ύπνος και συνήλθα)

- Είναι ύπουλος (Μόλις έκλεισα τα μάτια με πήρε ο ύπνος)

- Ανυπομονείς να σε πάρει (Πότε θα με πάρει ο ύπνος;)

- Αν σε πάρει για πολλές ώρες είσαι πιασμένος

- Σε παίρνει όποτε θες εσύ

- Πολλές φορές μας προτρέπουν να τον πάρουμε (Ξάπλωσε να σε πάρει ο ύπνος)

- Ζηλεύουμε αν τον παίρνουν μόνο οι άλλοι (Σε πήρε ο ύπνος; Εμένα όχι ακόμα…)
otherside.gr .

Ι.Κουμής – Σ.Κανελλοπούλου: οι ξεχασμένοι νεκροί της αστυνομικής βίας

Σαν σήμερα, στις 16 Νοεμβρίου 1980, δολοφονήθηκαν ο Κύπριος φοιτητής Ιάκωβος Κουμής και η εργάτρια από το Περιστέρι, Σταματίνα Κανελλοπούλου -θύματα και οι δύο της αστυνομικής βίας στην πορεία του Πολυτεχνείου του 1980. Η πορεία αυτή έμεινε στην ιστορία για τα πιο αιματηρά γεγονότα μετά τη μεταπολίτευση.

Η απαγορευμένη αντιαμερικανική πορεία

Η δολοφονία των δύο νέων από τις δυνάμεις των ΜΑΤ δεν ήρθε σε τυχαία χρονική συγκυρία. Όπως αναφέρεται στο ιστορικό λεύκωμα της εφημερίδας «Καθημερινή», το φθινόπωρο του 1980 η κυβέρνηση Ράλλη είχε θέσει ως πρώτη προτεραιότητα μιας ιδιαίτερα φιλόδοξης ατζέντας την άρση όλων των εκκρεμοτήτων στις σχέσεις της Ελλάδας με το «δυτικό κόσμο». Στο πλαίσιο αυτό, στις 21 Οκτωβρίου 1980 η Ελλάδα έγινε ξανά δεκτή στη στρατιωτική δομή του ΝΑΤΟ, ενώ η κυβέρνηση είχε ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ για την ανανέωση των συμφωνιών παραμονής των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα και ο Ευάγγελος Αβέρωφ, τότε υπουργός άμυνας, συμμετείχε για πρώτη φορά μετά την αντιπολίτευση στην Επιτροπή Πυρηνικού Σχεδιασμού του ΝΑΤΟ.

Η αντίδραση του λαού ήταν έντονη, ενώ διάχυτος ήταν ο αντιαμερικανισμός ιδίως ανάμεσα στους φοιτητές, καθώς ήταν φρέσκες ακόμα οι μνήμες της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και του αμερικανικού παράγοντα στην ελληνική στρατιωτική Χούντα. Ωστόσο, για την κυβέρνηση, το ενδεχόμενο η πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου να κινηθεί προς την αμερικανική πρεσβεία αποτελούσε εξέλιξη που έπρεπε πάση θυσία να αποφευχθεί. Έτσι, με συνοπτικές διαδικασίες η κυβέρνηση απαγορεύει στην πορεία να κατευθυνθεί προς την Αμερικάνικη πρεσβεία και θέτει ως όριο την πλατεία Συντάγματος: οι διαδηλωτές μπορούσαν να φτάσουν μόνο ως το Σύνταγμα και εκεί να διαλυθούν.

Η στάση της αντιπολίτευσης παραμένει υποτονική. Με το βλέμμα στραμμένο προς τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους και μπροστά στην επιθετική στάση της κυβέρνησης που δηλώνει αποφασισμένη να σταματήσει με τη βία οποιαδήποτε προσπάθεια να φτάσει η πορεία στην πρεσβεία, ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ γρήγορα συμβιβάζονται με την κυβερνητική απαγόρευση. Στο ίδιο πλαίσιο, το κεντρικό συμβούλιο της ΕΦΕΕ – αποτελούμενο κατά πλειοψηφία από τα μέλη της ΚΝΕ και της νεολαίας ΠΑΣΟΚ – αποφασίζει να πειθαρχήσει στην απαγόρευση, ενώ η αριστερή μειοψηφία, αποτελούμενη από οργανώσεις όπως οι ΠΠΣΠ, ΑΑΣΠΕ, ΕΚΟΝ, Ρήγας Φεραίος-Β' Πανελλαδική, ΚΚΕ μ-λ, ΕΚΚΕ και άλλες, αποφασίζουν να συνεχίσουν προς την αμερικανική πρεσβεία.

Η πορεία και τα επεισόδια

Η συγκέντρωση της ΕΦΕΕ έληξε κατά τις 6 το απόγευμα της Κυριακής, 16 Νοεβρίου, και στη συνέχεια η πορεία ανέβηκε την οδό Σταδίου και συνέχισε προς την πλατεία Συντάγματος, με έντονο το αντιαμερικανικό στοιχείο και με σημαντική περιφρούρηση της πορείας από δυνάμεις των πολιτικών κομμάτων. Από την άλλη, στα Χαυτεία, οργανώνει συγκέντρωση η μειοψηφία της ΕΦΕΕ, η οποία με περίπου 1.000 φοιτητές ετοιμάζεται να κινηθεί προς την αμερικανική πρεσβεία και γύρω στις 7.30 εισέρχεται στο κύριο σώμα της πορείας. Η πορεία φτάνει στο Σύνταγμα και τα κύρια μπλοκ της αρχίζουν σταδιακά να διαλύονται ειρηνικά. Ωστόσο, γύρω στις 9 το βράδυ, συγκεντρώνονται υπό την αιγίδα της μειοψηφίας της ΕΦΕΕ περίπου 3.000 άτομα στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη και επιχειρούν να κινηθούν προς την οδό Βασιλίσσης Σοφίας, όπου είναι παρατεταγμένοι αστυνομικοί και από πίσω τους τα ΜΑΤ.

Για λίγα λεπτά, τα δύο μέτωπα έμειναν ακίνητα και ανταλλάχθηκαν διαξιφισμοί, ενώ σύντομα οι διαδηλωτές κατάφεραν να σπάσουν τον κλοιό των αστυνομικών και να κινηθούν προς την πρεσβεία. Στη συνέχεια, ο προϊστάμενος της εισαγγελίας, Γ. Κουβέλης, πήρε την κατάσταση στα χέρια του: έδωσε εντολή στις έξι διμοιρίες των ΜΑΤ που βρίσκονταν παρατεταγμένες πίσω απ’ τον αστυνομικό κλοιό να επιτεθούν. Σε λίγα λεπτά το μπλοκ των διαδηλωτών έκανε τα πρώτα βήματα προς τον σχηματισμό των ΜΑΤ και τότε αυτά επιτέθηκαν. Η μάζα των διαδηλωτών ήταν πυκνή και η υποχώρηση ήταν δύσκολη.

Αρχίζει τότε ένα όργιο βίας, με χρήση όχι μόνο κλομπ αλλά – για πρώτη φορά μετά τη Χούντα – και πυροβόλων όπλων, ενώ η αστυνομία επιστρατεύει και «αύρες», τα ειδικά τεθωρακισμένα οχήματά της για την απώθηση των διαδηλωτών. Τα ΜΑΤ ξεφεύγουν από κάθε έλεγχο και επιτίθενται όχι μόνο στους διαδηλωτές που αψήφησαν την κυβερνητική απαγόρευση, αλλά και κατά αυτών που ειρηνικά διαδήλωναν προς την πλατεία Συντάγματος. Τα επεισόδια χαρακτηρίστηκαν από σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο ως τα πιο αιματηρά μετά τα Ιουλιανά και διήρκεσαν μέχρι τις 4 τα χαράματα.

Κουμής και Κανελλοπούλου: τα τραγικά θύματα

Τη νύχτα εκείνη, η Σταματίνα Κανελλοπούλου, εργάτρια από το Περιστέρι, έπεσε αναίσθητη και αιμόφυρτη από αλλεπάλληλα χτυπήματα αστυνομικών κλομπ στην οδό Πανεπιστημίου. Μια ομάδα αστυνομικών την ξυλοκόπησε και τη χτύπησε αλύπητα στο κεφάλι και στο σώμα. Μεταφέρθηκε αναίσθητη στο «Ιπποκράτειο» όπου άφησε την τελευταία της πνοή, προτού οι γιατροί της προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες. Το πόρισμα του ιατροδικαστή συγκλονίζει: 18 χτυπήματα στο κρανίο, πολλαπλά κατάγματα και βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση.

Ο Κύπριος φοιτητής Ιάκωβος Κουμής συμμετείχε στη συγκεκριμένη πορεία με τους συντρόφους του της «Επιτροπής Αυτοδιάθεσης Κύπρου». Στην Πλατεία Συντάγματος έγινε θύμα άγριας επίθεσης των ΜΑΤ, η οποία τον άφησε επί τόπου βαριά τραυματισμένο. Μάλιστα, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, ο Κουμής δεν είχε λάβει καν μέρος στα επεισόδια, αλλά καθόταν σε παρακείμενο καφενείο την ώρα των επεισοδίων. Ο Κουμής μεταφέρεται στο Λαϊκό Νοσοκομείο και το βράδυ της Κυριακής είναι ήδη κλινικά νεκρός. Την Παρασκευή, 28 Νοεμβρίου, κηδεύεται στην Κύπρο και αμέσως μετά πραγματοποιείται πορεία διαμαρτυρίας προς την Ελληνική Πρεσβεία της Λευκωσίας.

«Και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ σπάθην κρατεί»

Την ευθύνη για τα αιματηρά γεγονότα ο πολιτικός κόσμος αποφάσισε να τη ρίξει στους διαδηλωτές. Στις 10 το βράδυ της ημέρας των επεισοδίων ο Ανδρέας Παπανδρέου δηλώνει ότι «μικρές ομάδες ανευθύνων στοιχείων και προβοκατόρων άγνωστης και ύποπτης προέλευσης δημιούργησαν θλιβερά έκτροπα με προφανή σκοπό να αμαυρώσουν και να δυσφημήσουν τη μεγάλη λαϊκή επέτειο του Πολυτεχνείου». Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση περιορίστηκε να εκφράσει την οργή της για τις «οργανωμένες ομάδες αναρχικών και εξτρεμιστικών στοιχείων» που «αμαύρωσαν τη μεγάλη λαϊκή επέτειο και προκάλεσαν βάναυσα τα δημοκρατικά και ειρηνικά αισθήματα του συνόλου του ελληνικού λαού». Σε ό,τι αφορά το θάνατο της Κανελλοπούλου, η κυβέρνηση περιορίσθηκε να δηλώσει ότι «για τις συνθήκες υπό τις οποίες σημειώθηκε ο θάνατος νεαρής εργάτριας διετάχθησαν διοικητικές ανακρίσεις».

Στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή μία εβδομάδα αργότερα ο πρωθυπουργός, κ.Ράλλης, έκανε την εξής δήλωση που έμεινε στην ιστορία: «Και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ σπάθην κρατεί στα χέρια του για να αμυνθεί εναντίον των δαιμόνων. Δεν κρατεί άνθη». «Θα ήταν σε θέση, πραγματικά, η Αστυνομία στο σημείο της σύγκρουσης να προχωρήσει με ελιγμό τέτοιο, ώστε να αποκοπεί, το επαναλαμβάνω, το σώμα των 2.000 εξτρεμιστών και εκεί να τους αντιμετωπίσει», δήλωσε από την πλευρά του και ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Όσο για τις «διοικητικές ανακρίσεις» για το θάνατο των δύο διαδηλωτών καμία απάντηση δε δόθηκε, κανένας ένοχος δεν τιμωρήθηκε. Τα ονόματά τους κοντεύουν να ξεχαστούν στις μέρες μας, τοποθετούμενα στον τραγικό κατάλογο των νεκρών αγωνιστών για τους οποίους δεν αποδόθηκε ποτέ δικαιοσύνη.tvxs.gr .

.

Hungry Disgust

View this movie at cultureunplugged.com

.

Οταν τα ζωα μπεκρουλιαζουν

Αυτό είναι ένα πραγματικό βίντεο από ένα γαλλικό ντοκιμαντέρ για την Αφρική.
Υπάρχει ένα είδος δέντρου στην Αφρική που, μία φορά το χρόνο, παράγει ζουμερά φρούτα τα οποία περιέχουν ένα μεγάλο ποσοστό οινοπνεύματος.
Μόλις τα φρούτα είναι ώριμα και !επειδή υπάρχει έλλειψη νερού, τα ζώα για να ξεδιψάσουν τα τιμούν ιδιαιτέρως.... Δείτε τι συμβαίνει μετά .

Το δόγμα του σοκ

.

.

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

.

Τη Δευτέρα 1/11/2010 το πρωί θα βρίσκεται στα Χανιά ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και Πρόεδρος του ΣΥΝ Αλέξης Τσίπρας.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει:

11:00 π.μ. : Συνέντευξη Τύπου στην αίθουσα του ΕΒΕ Χανίων (4ος όροφος)

11:30π.μ. – 12.00μ.μ. : Βόλτα στην πόλη των Χανίων. .

Εδώ ο κόσμος καίγεται και η Δημοτική Αστυνομία κυνηγάει τις χλαπάτσες…

Οι αποφάσεις του αντιδημάρχου Χανίων που δίνουμε στη δημοσιότητα αφορούν δυο ταλαίπωρους μετανάστες κατόχους κάρτας πολιτικού ασύλου που πουλούσαν στο λιμάνι το παιδικό παιγνίδι – τρικ γνωστό ως «χλαπάτσα», χωρίς άδεια, την οποία ήθελαν να προμηθευτούν αλλά αγνοούσαν τον τρόπο και τις διαδικασίες.

Τους κατασχέθηκε το εμπόρευμα, τους επιβλήθηκε πρόστιμο 4.360,00€ στον ένα και 6.040,00€ στον άλλο, ασχολήθηκε μαζί τους η αστυνομία ως όφειλε, καθώς και ο επιφορτισμένος θεσμικά αντιδήμαρχος – ως όφειλε κι αυτός.

Αποκαταστάθηκε επιτέλους η τάξη!!!

Μπορούμε να συνεχίσουμε να κοιμόμαστε ήσυχοι!!!

Καληνύχτα σας … .

.

Ρε χοντρεεεεεεεεεεεεεεε

.

Ομάδα Ρόζα: Υπάρχει κι άλλος δρόμος!

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

Η οποιαδήποτε προσπάθεια αναζήτησης μιας αριστερής απάντησης στην τρέχουσα οικονομική κρίση πρέπει να λάβει υπ’ όψη τρεις παραμέτρους.
Πρώτον, βρισκόμαστε μπροστά σε μια παγκόσμια οικονομική κρίση μακράς διάρκειας. Όσο περνάει ο χρόνος, φαίνεται πιο καθαρά ότι δεν έχουμε να κάνουμε με μια αναταραχή που προκαλούν οι «υπερβολές» των αγορών, αλλά με μια δομική κρίση του νεοφιλελεύθερου παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, μια κρίση υπερσυσσώρευσης. Φαίνεται, επίσης, ότι οι καπιταλιστές και το πολιτικό προσωπικό τους δεν μπορούν να απαντήσουν με τρόπο ολοκληρωμένο και αξιόπιστο στα αγωνιώδη ερωτήματα που θέτει η συγκυρία. Η αδιέξοδη επιλογή που προκρίνουν προς το παρόν είναι η περαιτέρω εμβάθυνση του νεοφιλελεύθερου μοντέλου. Κατά συνέπεια, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα θα βυθιζόμαστε στο τέλμα που προκαλεί η προσπάθεια εξόδου από την κρίση μέσω της παρόξυνσης των παραγόντων (χρηματιστοποίηση, εμπορευματοποίηση δημόσιων αγαθών, παγκοσμιοποίηση, πίεση στην εργασία) που τη δημιούργησαν.







Να ακυρώσουμε
«Το Πρόγραμμα
Σταθερότητας
και Ανάπτυξης»

Δεύτερον, σε ό,τι αφορά ειδικά την ελληνική οικονομία, το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης ανοίγει μια περίοδο μακροχρόνιας ύφεσης και δραματικής πτώσης του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων. Πρόκειται στην πραγματικότητα για μια διαδικασία «εσωτερικής υποτίμησης» σε ένα μέλος της ευρωζώνης, ένα αρνητικό σοκ που προκαλεί απότομη κάμψη της ζήτησης και των τιμών, με τελικό στόχο μια υποτιθέμενη εξυγίανση της οικονομίας. Είναι βέβαιο ότι αυτή η κατάσταση δεν θα διαρκέσει μήνες αλλά χρόνια. Επομένως, ο συνδυασμός του παγκόσμιου οικονομικού τέλματος με την ελληνική ύφεση θα πρέπει να μάς οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι τα κινήματα και η Αριστερά δεν πρέπει να προετοιμάζονται για ένα αγωνιστικό σπριντ κάποιων εβδομάδων, αλλά για ένα μαραθώνιο αντίστασης. Σε αυτήν την περίοδο αβεβαιότητας και σύγχυσης, οι αγωνιστικές επικλήσεις θα αποδειχτούν ατελέσφορες αν δεν συνοδεύονται από μια ριζοσπαστική και, ταυτόχρονα, ρεαλιστική πολιτική προοπτική.
Η τρίτη παράμετρος είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει αριστερή απάντηση στην κρίση αν δεν αμφισβητηθεί η «εγκυρότητα», η «αντικειμενικότητα» και η «επιστημονικότητα» των όρων που διέπουν το δημόσιο διάλογο γύρω από το ζήτημα. Θα πρέπει να επιμείνουμε, δηλαδή, ότι η κερδοσκοπία με το δημόσιο χρέος δεν υπήρχε από κτήσεως κόσμου· ότι οι «οίκοι αξιολόγησης» δεν είναι παρά μεροληπτικοί κερδοσκοπικοί οργανισμοί οι οποίοι αποκτούν σημαίνοντα ρόλο γιατί αυτός τους παραχωρείται από τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις· ότι δεν υπάρχει κανένας οικονομικός νόμος που να καθορίζει την αναγκαστική συσχέτιση ενός συγκεκριμένου ποσοστού χρέους με μια ορισμένη αλυσίδα αποτελεσμάτων· ότι οι χώρες δεν είναι ανώνυμες εταιρίες για να πτωχεύουν. Πρέπει, με δυο λόγια, να αμφισβητήσουμε έναν οικονομολογικό λόγο που λειτουργεί ως μηχανισμός νομιμοποίησης και εμπέδωσης των πιο ακραίων νεοφιλελεύθερων επιλογών.
Εκτιμάμε ότι η δικιά μας προγραμματική απάντηση στην καπιταλιστική κρίση (η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ, των κινημάτων, της Αριστεράς) θα πρέπει να κινηθεί σε τέσσερα επίπεδα.
Πρώτα απ’ όλα, θα πρέπει να επιμείνουμε μέχρι το τέλος στην ακύρωση του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Σε πρώτη φάση, είναι επείγον να αποδείξουμε ότι τα ληφθέντα μέτρα δεν ήταν σε καμιά περίπτωση τα μόνα δυνατά, αλλά αποτελούν μια υποκειμενική (και ακραία ταξική) επιλογή ανάμεσα σε μια σειρά εναλλακτικών λύσεων. Στην τετριμμένη (κι εξόχως λαϊκίστικη αν και διατυπωμένη από… τεχνοκρατικά χείλη) ερώτηση «και πού θα βρείτε τα λεφτά» την πιο τεκμηριωμένη απάντηση δίνει σε προκήρυξη της η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Εργαζομένων στο Υπουργείο Πολιτισμού: «2,5 δις ευρώ θα κοστίσουν το 2010 μόνο οι 6 γαλλικές φρεγάτες που θα προμηθευτεί η χώρα; υπάρχουν 10.000 υπεράκτιες (offshore) εταιρείες ελληνικών συμφερόντων που διακινούν γύρω στα 500 δις ευρώ και το δημόσιο χάνει ετησίως από φόρους 6 δις; ο προϋπολογισμός προβλέπει 16 εκατομμύρια ευρώ από τη φορολόγηση των εφοπλιστών και 45 εκατομμύρια ως έσοδο από τις πράσινες κάρτες των μεταναστών· οι μισθωτοί (για ετήσιο εισόδημα κάτω από 30.000 ευρώ) θα φορολογηθούμε με 25%, ενώ με 20% φορολογούνται τα καθαρά κέρδη των Ανώνυμων Εταιρειών (πριν το 1996 φορολογούνταν με 45%)? 30.000 ελληνικές οικογένειες διαθέτουν στα τμήματα private banking των τραπεζών περίπου 50 δις ευρώ.» Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε ακόμα την ύψους 8 δις το χρόνο εισφοροδιαφυγή της εργοδοσίας, όπως επίσης και την ανυπολόγιστη διαφθορά του μπλοκ εξουσίας.
Με δυο λόγια, η κυβέρνηση θα μπορούσε να βρει τα χρήματα από τους πλούσιους, αλλά προτίμησε να τα βρει από τους φτωχούς. Η πραγματική φορολόγηση των πλουσίων και της εκκλησίας, καθώς και το πάγωμα των εξοπλισμών αποτελούν κεντρικά στοιχεία μιας αριστερής απάντησης στην κρίση.

Κοινός Αγώνας
με τους Ευρωπαίους
εργαζόμενους

Το δεύτερο επίπεδο που πρέπει να κινηθούμε είναι το ευρωπαϊκό-διεθνές. Η κρίση του δημόσιου χρέους δεν είναι αποκλειστικό ελληνικό πρόβλημα, αλλά μπορεί κατ‘ αρχάς να απειλήσει εξίσου την Πορτογαλία και την Ισπανία, και στη συνέχεια ποιος ξέρει ποια άλλη χώρα. Μπροστά, λοιπόν, σε ένα κοινό ευρωπαϊκό πρόβλημα, η εύλογη επιλογή είναι ο συντονισμένος κοινός αγώνας των Ευρωπαίων εργαζόμενων. Η προσπάθεια ανεύρεσης ξεχωριστών εθνικών λύσεων απέναντι στην κρίση δεν είναι μόνο εξ αρχής αναποτελεσματική (μιας και η κρίση είναι παγκόσμια και καθολική), αλλά μπορεί να αποβεί κι εξαιρετικά επικίνδυνη, συμβάλλοντας στην ένταση του ανταγωνισμού μεταξύ των Ευρωπαίων εργαζομένων.
Τα μεταβατικά αιτήματα ενός πανευρωπαϊκού εργατικού μετώπου θα μπορούσαν να είναι η αποθάρρυνση της κερδοσκοπίας μέσω της φορολόγησης των χρηματιστικών συναλλαγών και της απαγόρευσης προϊόντων όπως τα CDS (ασφάλιστρα κινδύνου), η χρηματοδότηση του δημόσιου χρέους από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και όχι από τις διεθνείς χρηματαγορές, η μεταφορά πόρων από τις πλουσιότερες στις φτωχότερες χώρες, ο ενιαίος πανευρωπαϊκός συντελεστής φορολόγησης του κεφαλαίου, η τελική ανατροπή του Μάαστριχ και της ΟΝΕ και η αντικατάσταση τους με μια νέα ευρωπαϊκή νομισματική και οικονομική αρχιτεκτονική στη βάση των αναγκών των εργαζόμενων και του περιβάλλοντος. Είναι προφανές ότι η ανάγκη για διεθνοποίηση των αγώνων δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι εφαρμογής του Μάαστριχ. Αποτελεί αυτονόητο καθήκον μιας δυνάμει αριστερής κυβέρνησης σε οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης, να μην εφαρμόσει τα κριτήρια του Μάαστριχ, ακόμα και αν μια τέτοια επιλογή την οδηγήσει σε ρήξη με το ευρώ ή ακόμα και με την ΕΕ. Κοινωνική πολιτική και σεβασμός του Σύμφωνου Σταθερότητας είναι μεγέθη αντιστρόφως ανάλογα.
Τρίτον, η κοινωνική ερήμωση που φέρνει η κρίση κάνει ώριμα ριζοσπαστικά αιτήματα που δεν αφορούν μόνο τη διανομή του πλούτου, αλλά και την ίδια την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής. Πρέπει να διεκδικήσουμε για λόγους δημόσιου συμφέροντος την εθνικοποίηση των τραπεζών (ξεκινώντας από όσες έλαβαν κρατικές επιχορηγήσεις), καθώς και των μεγάλων επιχειρήσεων που κλείνουν αφήνοντας στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους. Η απίστευτη χρηματοπιστωτική αστάθεια και η τρομακτική διόγκωση της ανεργίας απαιτούν αποτελεσματικές παρεμβάσεις εδώ και τώρα.
Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η οικονομική κρίση συνυφαίνεται με την περιβαλλοντική και τη διατροφική κρίση. Η ιστορική αποτυχία του καπιταλισμού δεν απορρέει μόνο με την αδυναμία του να ικανοποιήσει τις ανθρώπινες ανάγκες, αλλά και με το ότι οδηγεί τον πλανήτη στον όλεθρο. Το γεγονός ότι διαπιστώνουμε πια το πεπερασμένο του πλανήτη, δεν μπορεί παρά να επηρεάσει και την αντίληψη της Αριστεράς για την οικονομία. Η λογική του παραγωγισμού, της ποσοτικοποίησης των πάντων και της αέναης μεγέθυνσης της κατανάλωσης, πρέπει να δώσει τη θέση της σε ένα οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο που θα υπηρετεί την αλληλεγγύη, το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής, σε μια κοινωνική οικονομία που θα θεμελιωθεί στην αναδιανομή του πλούτου και την αυτοδιαχείριση της παραγωγής.
Κανένα όμως άμεσο εργατικό αίτημα και κανένα όραμα κοινωνικής αλλαγής δεν μπορούν να έχουν πραγματικό περιεχόμενο χωρίς την όξυνση του κοινωνικού ανταγωνισμού, χωρίς τη μαζική κινητοποίηση των εργαζομένων και την εν σώματι αυτοπρόσωπη συμμετοχή τους στη ριζοσπαστική πολιτική.

Ομάδα Ρόζα / Συνιστώσα
του ΣΥΡΙΖΑ
http://www.epohi.gr .

Απεργία πείνας κρατούμενων μεταναστών στο Αστυνομικό Μέγαρο Χανίων

Σε απεργία πείνας έχουν προχωρήσει από την περασμένη Τετάρτη δεκατέσσερις μετανάστες, οι οποίοι κρατούνται στο Αστυνομικό Μέγαρο Χανίων. Παρά το γεγονός ότι τα αιτήματα που τους οδήγησαν στην απεργία πείνας δεν είναι κοινά, άλλοι ζητούν να απελαθούν και άλλοι το αντίθετο, όλοι οι μετανάστες καταγγέλλουν τις απαράδεκτες συνθήκες κράτησης καθώς και το αδικαιολόγητα μεγάλο χρονικό διάστημα που κρατούνται στο αστυνομικό τμήμα της πόλης.

Οι ίδιοι οι μετανάστες με επιστολή τους, γραμμένη στα γαλλικά, κάνουν έκκληση για βοήθεια προκειμένου να αποκτήσουν την ελευθερία τους και εξηγούν πως διάλεξαν την απεργία πείνας ως το έσχατο μέσο για να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους.

«Είχαμε την πληροφορία ότι υπάρχουν δεκατέσσερις απεργοί πείνας. Επί τόπου ενημερωθήκαμε ότι κάποιοι έχουν σταματήσει και συνεχίζουν την απεργία οι επτά» δηλώνει στο tvxs, ο Νίκος Τζάρας, δικηγόρος και εκπρόσωπος του Στεκιού των Μεταναστών των Χανίων. «Τα αιτήματά τους είναι διαφορετικά. Αυτό που τους ενώνει είναι ότι κρατούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να υπάρχει εξέλιξη είτε στο ζήτημα της μεταγωγής τους, είτε στο ζήτημα της απέλασής τους. Κι αυτό ενώ βρίσκονται υπό τις συνθήκες κρατητηρίου και αβεβαιότητας, καθώς δεν γνωρίζουν αν θα εξαντληθεί το διάστημα που θα κρατηθούν, το οποίο πλέον έχει αυξηθεί στους έξι μήνες από τους τρεις που ήταν».

Τα μέλη του Κοινωνικού Στεκιού – Στεκιού Μεταναστών Χανίων επισκέφτηκαν προχθές τα κρατητήρια του Αστυνομικού Μεγάρου Χανίων προκειμένου να ενημερωθούν για την κατάσταση των μεταναστών. Τα μέλη του Στεκιού διαπίστωσαν τις απαράδεκτες συνθήκες κράτησης στα κρατητήρια, καθώς και ανύπαρκτες υποδομές. Σύμφωνα με ανακοίνωσή τους οι μετανάστες έκαναν έκκληση για βοήθεια σε ρουχισμό και σαπούνι. Από την πλευρά του ο Διοικητής Χανίων διαβεβαίωσε ότι γίνονται κινήσεις προς την «ικανοποίηση των αιτημάτων των απεργών».

«Ο διοικητής μας ανέφερε ότι θα τους μεταγάγουν μέσα στην εβδομάδα. Δεν είναι ακόμη διασταυρωμένο αν έγιναν οι μεταγωγές. Αυτό είναι κάτι που θα μάθουμε σήμερα» αναφέρει ο κ. Τζάρας.

Στο κρατητήριο βρίσκεται εδώ και 4μιση μήνες ένας κρατούμενος ο οποίος είναι εμφανές ότι αντιμετωπίζει κάποιο σοβαρό πρόβλημα που δεν του επιτρέπει να επικοινωνήσει και χρήζει ψυχιατρικής βοήθειας. Αστυνομικός που έδειξε ενδιαφέρον για την υπόθεση ενημέρωσε τα μέλη του στεκιού πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος ζει στην Ελλάδα εδώ και 23 χρόνια και προφανώς βρέθηκε στη φυλακή από κάποιο πρόβλημα που υπήρξε στα χαρτιά του.

«Δεν μπορεί υπερασπιστεί τον εαυτό. Έχει υπάρξει κάποιο πρόβλημα με τα χαρτιά του αλλά δεν είναι σαφές καθώς δεν μπορεί να επικοινωνήσει. Παρακαλέσαμε το διοικητή και μας υποσχέθηκε ότι θα τον στείλε στην ψυχιατρική κλινική του νοσοκομείου. Μένει να δούμε αν θα τηρηθεί η υπόσχεση. Πάντως έπρεπε να γίνουν διαφορετικοί χειρισμοί. Δεν είναι σωστό ένας άνθρωπος με τέτοια προβλήματα να βρίσκεται στο κρατητήριο» τονίζει ο κ. Τζάρας.

Το Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών δηλώνει την αλληλεγγύη της στους μετανάστες απεργούς πείνας, απαιτώντας ανθρώπινες και αξιοπρεπείς συνθήκες κράτησης. Σήμερα, στις 10:00, καλεί σε παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το αστυνομικό μέγαρο.

Στο πλευρό των απεργών πείνας και το Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης. «Υπεράριθμοι κρατούμενοι στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο, άθλιο φαγητό, διακοπή της παροχής υπηρεσιών καθαριότητας και ιατρικής περίθαλψης καταγγέλλουν άνθρωποι που – δεν πρέπει να ξεχνάμε – δεν έχουν δικαστεί ακόμα για τίποτα και πολλοί από αυτούς κρατούνται διοικητικά, μόνο και μόνο επειδή τους λείπει κάποιο νομιμοποιητικό έγγραφο» αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση του.

Σύμφωνα με το Φόρουμ Μεταναστών, αρκετοί από τους κρατούμενους που εξεγέρθηκαν μεταφέρθηκαν σε κρατητήρια άλλων πόλεων, ενώ οι υπόλοιποι κατήγγειλαν ότι υποχρεώθηκαν να σταματήσουν την απεργία πείνας και αφέθηκαν στην αβεβαιότητα για το εάν όντως εκπροσωπήθηκαν νομικά τα αιτήματά τους.

Ακολουθεί η επιστολή των απεργών πείνας:

Χανιά, 26-09-2010

Καλησπέρα

Με όλο μας το σεβασμό, σας απευθύνουμε αυτό το γράμμα, σε εσάς και κυρίως σε αυτούς που έχουν καθαρή καρδιά.

Είμαστε άνθρωποι και λόγω της κατάστασης που περνάμε στην Ελλάδα αποφασίσαμε να οργανώσουμε μια απεργία πείνας μέχρι τέλους.

Αυτή η απεργία πείνας δεν είναι παρά ένα όπλο για να υπερασπιστούμε τους φτωχούς.

Βρισκόμαστε στη φυλακή των Χανίων (κρατητήρια ΑΤΧ) και από τις 22/09/2010, ημέρα Τετάρτη, ξεκινήσαμε την απεργία πείνας και η κατάστασή μας είναι πολύ σοβαρή.

Αυτό που θέλουμε είναι μόνο η ελευθερία μας

1) Υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκονται στην φυλακή και τους συνέλαβε η αστυνομία στη δουλειά και χωρίς να έχουν κάνει κανένα κακό.

2) Υπάρχουν άλλοι οι οποίοι βρίσκονται στη φυλακή μονάχα εξαιτίας λανθασμένων ή ψευδών κατηγοριών, δηλαδή «χωρίς λόγο».

3) Όλες οι υπηρεσίες του κράτους και η κυβέρνηση γνωρίζουν ότι δεν έχουμε διαβατήρια και αληθινά χαρτιά και γι’ αυτό μας βασανίζουν με τη φυλάκιση.

Θέλουμε την ελευθερία μας

Παρακαλώ Έλληνες βοηθήστε μας

Χρειαζόμαστε να μας σώσετε από τα «δόντια της μιζέριας»

Οι απεργοί πείνας 22/09/2010
tvxs.gr .

To χεράκι της ελπίδας

Αυτές οι φωτογραφίες άρχισαν να κυκλοφορούν το Νοέμβριο του 2002, και θεωρήθηκε ότι ήταν «οι φωτογραφίες της χρονιάς». ..Μία από αυτές δημοσιεύθηκε στο εξώφυλλο του περιοδικού NY Times ωςσπουδαίο γεγονός.

Το κείμενο του άρθρου είναι περίληψη ..αυτής της ιστορίας ..που είναι .. Ένας όμορφος ύμνος προς τη Ζωή ..

Η φωτογραφία είναι ενός μωρού 21 εβδομάδων, πριν ακόμη γεννηθεί, το όνομα του οποίου είναι Samuel Armas και είχε διαγνωστεί ότι πάσχει από διχοτομημένη σπονδυλική στήλη από την οποία δεν θα επιζούσε με τίποτα, παρά μόνον αν το χειρουργούσαν στην κοιλιά της μητέρας του.

Ο Dr. Bruner, μετά από διάφορες έρευνες που είχαν γίνει στο Πανεπιστημιακό Ιατρικό Κέντρο του Vanderbilt, στη Nashville, δήλωσε ότι ο ίδιος θα μπορούσε να φέρει εις πέρας την εγχείριση, με το βρέφος στην κοιλιά της μητέρας του.

..Ο Dr. Bruner Τελείωνε επιτυχώς την εγχείριση, όταν ο S a m u e l έβγαλε το μικροσκοπικό αλλά ανεπτυγμένο χεράκι του μέσα από την τομή και γαντζώθηκε από το δάχτυλο του έκπληκτου γιατρού.

Κατά τη διάρκεια της εγχείρισης, ο χειρούργος αφαίρεσε την υστέρα με καισαρική και έκανε μια μικρή τομή στον αμνιακό σάκο, μέσω της οποίας μπόρεσε να εγχειρίσει τον μικρό Samuel.

Ο διάσημος αυτός χειρούργος είπε ότι έζησε την πιο συγκινητική στιγμή ολόκληρης της ζωής του, όταν ένοιωσε το χέρι του S a m u e l να του γραπώνει ένα δάχτυλο, δείχνοντας ευγνωμοσύνη που του χάρισε το δώρο της ζωής.

Βεβαίως, ο Dr. Bruner πάγωσε, --κοκάλωσε για μερικά δευτερόλεπτα– κατά τη διάρκεια των οποίων ο Samuel συνέχιζε να του κρατάει το δάχτυλο, κάτι που έδωσε αρκετό χρόνο στο ..προσωπικό του χειρουργείου ώστε να φωτογραφήσουν το στιγμιότυπο πολύ καθαρά.

Οι εκδότες του περιοδικού NY Times ονόμασαν τη φωτογραφία“Hand of Hope” (Χέρι της ελπίδας)


Η μητέρα του είπε ότι έκλαιγε από συγκίνηση ..για πολλές μέρες, βλέποντας την απίστευτη φωτογραφία.



Ο Samuel, μήνες μετά...

Αυτός είναι ο Samuel σήμερα.. Έχει μια 100% φυσιολογική ζωή..

.. Ευχόμαστε η ιστορία του Samuel

να αγγίξει την καρδιά σας

Να έχετε μια όμορφη μέρα, με υγεία και εργασία! .

Το αρχιπέλαγος της Παλαιστίνης

Πολύς κόσμος έχει την εντύπωση ότι οι Παλαιστίνιοι ζουν σε μια ενιαία περιοχή. Αυτό απέχει έτη φωτός από την αλήθεια. Στην ουσία, κάθε μικρή και μεγάλη παλαιστινιακή κοινότητα είναι αποκομμένη από τις υπόλοιπες. Ανάμεσα, υπάρχουν φυλάκια, check points, τείχη, συρματοπλέγματα, σημεία ελέγχου, μπλόκα, στρατιωτικές μονάδες, πυροβολεία, πύργοι, τεχνητά εμπόδια, φράχτες.

Ο χάρτης λοιπόν απεικονίζει την κάθε παλαιστινιακή κοινότητα ως νησί. Και όλα τα νησιά μαζί, είναι ένα αρχιπέλαγος.

Αν κάποιος σύντροφος μιλά καλά τη γλώσσα, ας κάνει μια μετάφραση των λέξεων και μπορούμε στη συνέχεια να τις περάσουμε κατευθείαν πάνω στο χάρτη.http://athens.indymedia.org .

Υπερμαραθωνιος αλληλεγγυης

φιλοι και συντροφοι η τρελλα τελικα παει στα βουνα αλλα εχει παρεα την αλληλεγγυη

η βοηθεια σας στη προσπαθεια μας ειναι παραπανω απο σημαντικη

οσοι θελετε να βοηθήσετε επικοινωνηστε μαζι μας στο mail sfakiatrail@yahoo.com

την επομενη εβδομαδα θα κανονιστει και συναντηση ωστε να συνδιαμορφωσουμε

τις δρασεις μας και να δουμε που μπορει ο καθενας βοηθησει


Αντωνης Α. .

Παίζουμε φιδάκι;

.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΕ!

"Διαβάστε περισσότερα". .

ART KOKO

"Διαβάστε περισσότερα". .

Gossip καιgossip η ΜΑΛΒΙΝΑ ζει και ειναι δω!

"Διαβάστε περισσότερα". .

ΕΚΘΕΣΗ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ «ΟΙ ΕΠΙΓΟΝΟΙ»

Η Terra Verde, η ομάδα για το εναλλακτικό και αλληλέγγυο εμπόριο, κλείνει πλέον τρεις μήνες λειτουργίας. Έχοντας καταφέρει να ξεπεράσει πρακτικά και γραφειοκρατικά προβλήματα και έχοντας την στήριξη της χανιώτικης κοινωνίας προσπαθεί να προωθήσει μιαν άλλη αντίληψη για την εμπορική συναλλαγή, στην οποία η κερδοσκοπία των εταιριών δεν έχει θέση.

Έτσι, τώρα, η Terra Verde ανοίγει τις πόρτες της στους χειροτέχνες, σε ανθρώπους που με αφοσίωση και μεράκι δίνουν μορφή στα υλικά της φύσης, αλλά συχνά αδυνατούν "Διαβάστε περισσότερα".να προβάλλουν την δουλειά τους.

Με μεγάλη χαρά από τις 1 Σεπτέμβρη και για 15 ημέρες στο χώρο της Terra Verde θα φιλοξενηθεί μια έκθεση με την δουλειά του ανεξάρτητου καλλιτεχνικού εργαστήριού μεταλλοτεχνίας «Οι Επίγονοι». Παράλληλα, θα πραγματοποιηθεί σεμινάριο για την τέχνη του χαλκού καθώς και δημιουργικό εργαστήριο για παιδιά και μεγάλους.

« Οι Επίγονοι »

Στο ανεξάρτητο καλλιτεχνικό εργαστήρι μεταλλοτεχνίας « Οι Επίγονοι » η επεξεργασία του χαλκού γίνεται με παραδοσιακές τεχνικές, όπως η σφυρηλάτηση, η συρματοδεσία και το πισρτσίνωμα. Ο χαλκός συνδυάζεται με υλικά όπως μπρούτζος, το γυαλί, η πέτρα και μεταμορφώνεται σε κοσμήματα, μάσκες, κηροπήγια, φωτιστικά, καθρέπτες διακοσμητικά αντικείμενα....

Πρόγραμμα

Τετάρτη 1 Σεπτέμβρη Εγκαίνια με ζωντανή μουσική (21:30)

Με τους Αναστασία Πρωτοπαπαδάκη

Θεοδόσης Βασιλάκης

Άγγελος Σκορδίλης

Γρηγόρης Φίλος

Σάββατο 4 Σεπτέμβρη Πρακτικό Εργαστήριο Μεταλλοτεχνίας ( 18:00)

Σάββατο 11 Σεπτέμβρη Συζήτηση για τον Χαλκό και τον Μπρούτζο ( 21:00)




Λίγα λόγια για τον χαλκό

O χαλκός από την αρχαιότητα μέχρι την σημερινή εποχή έχει παίξει πολλούς και διαφορετικούς ρόλους στο παρασκήνιο της εξέλιξης του ανθρώπου.

Πρόκειται για ένα υλικό με ισχυρή οπτική και χρηστική ταυτότητα, λόγω του μεγάλου εύρους αποχρώσεων, του φυσικού τρόπου οξείδωσης, της δυνατότητάς του να σφυρηλατείται, της ανθεκτικότητας του, των αντιμικροβίακων του ιδιοτήτων, της εξαίρετης αγωγιμότητας του αλλά και της δυνατότητας του να ανακυκλώνεται επ΄ αόριστον.

Οι αισθητικές δυνατότητες του ερυθρού αυτού μετάλλου καθώς ο γήινος τρόπος που παίζει με το φως αλλά και η αρμονική του συνύπαρξη με άλλα υλικά όπως το ξύλο το γυαλί και η πέτρα το αναδεικνύουν ως ένα από τα πλέον καλαίσθητα μέταλλα.



Θα χαρούμε να βρεθούμε, να μάθουμε κι να δουλέψουμε μαζί το εντυπωσιακό αυτό μέταλλο!!


Θα χαρούμε να σας δούμε! .

ΤΑ ΛΗΣΤΡΙΚΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΟΥ 1824-1825-1832. Η ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΟ 1843!

«ΟΘΩΝΑΣ, Η ΜΟΝΑΡΧΙΑ»

του ΔΗΜΗΤΡΗ ΦΩΤΙΑΔΗ*

Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ της Δημόσιας Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας Ανδρέας Ανδρεάδης το βιβλίο του «Ιστορία των Εθνικών δανείων, που έβγαλε το 1904, τ' αρχίζει μ΄αυτόν εδώ τον τρόπο:

«C' est une lamentable histoire que celle de la dette hellenique (είναι μία αξιοθρήνητος ιστορία τα χρέη της Ελλάδας)». Δια των λέξεων τούτων ήρχετο, πρό πεντήκοντα επτά ετών, ο Casimir Leconte της μελέτης του δημοσίου χρέους της Ελλάδος. Μετά την πάροδον σχεδόν εξ δεκαετηρίδων ο επιχειρών "Διαβάστε περισσότερα".συγγραφήν επί του θέματος δύναται ν΄ αναγράψη και αυτός την αυτήν φράσιν».

Από τότε που τα 'λεγε αυτά ο Ανδρεάδης πέρασαν άλλα πενήντα οχτώ χρόνια. Κι όμως, κι εμείς τώρα το ίδιο μπορούμε να πούμε, όπως ο Leconte το 1847 κι ο Ανδρεάδης το 1904, πως μαύρη κι άραχλη στέκεται η ιστορία των εθνικών μας δανείων.

Τα δύο πρώτα μας δάνεια γίνηκαν στην Αγγλία. Το ένα το 1824, αξίας 800.000 λιρών, που μας δόθηκαν στα 59% - με 59 δηλαδή λίρες έπαιρνες μετοχές για 100! – ξεκαθάρισε όλες κι όλες 348.000 λίρες. Το άλλο, των 2.000.000 λιρών του 1825, ήτανε ακόμα πιο τοκογλυφικό, μας δόθηκε στα 55 ½% και ξεκαθάρισε 572.000 λίρες. Κι όμως, για τις 920.800 λίρες, που κι απ΄αυτές κάτι λιγοστές φτάσανε στον τόπο μας, γιατί οι πιότερες φαγώθηκαν από τους ναυπηγούς της Αγγλίας και της Αμερικής και το λόρδο Κόχραν, χρωστούσαμε το 1854 στους Εγγλέζους κεφαλαιούχους πάνω από.....οχτώ εκατομμύρια λίρες!

Όπως είπαμε, η συνθήκη που υπόγραψαν οι τρεις μεγάλες Δυνάμεις κι η Βαβαρία στο Λονδίνο στις 25-7 του Μάη 1832 πρόβλεπε την έκδοση, με την εγγύησή τους, ενός δάνειου 60.000.000 φράγκων σε τρεις σειρά. Άκου τώρα την ιστορία του, για να δεις πως όχι μονάχα δεν απολαύσαμε καμιά προκοπή απ΄αυτό, παρά και μας βούλιαξε οικονομικά και μπορέσαμε από τότες να ανασάνουμε.

Το δάνειο το διαπραγματεύθηκαν οι τρεις μεγάλες Δυνάμεις μ΄εκείνους τους πάμπλουτους τραπεζίτες του Παρισιού, τους Ρότσιλντ. Τ΄αγόρασαν οι Ρότσιλντ στα 94%, πήρανε και 2% μεσιτεία και μαζί με «άλλα τινά ωφελήματα», βούτηξαν 6.986.013 δραχμές, μ΄άλλα λόγια γύρω στις διακόσιες εβδομήντα εφτά χιλιάδες χρυσές λίρες.

Καλή δουλειά.

Από τα είκοσι εκατομμύρια που εγγυήθηκαν οι τρεις μεγάλες Δυνάμεις τελικά εκδόθηκαν τούτα δω τα ποσά:

Μ΄εγγύηση της Αγγλίας φράγκα 19.838.805

>> Ρωσίας >> 19.999.573
>> Γαλλίας >> 17.400.662
__________
Σύνολο φράγκα 57.239.040

Τούτο το ποσό ισοδυναμούσε με 63.924.559 δραχμές εκείνου του καιρού.



Αφαιρούμε απ' αυτές:
Σε Δρχ.
1.- Τα όσα βούτηξαν τα φτωχαδάκια οι Ρότσιλντ: 6.986.013

2. – Τόκους και χρεωλύσια που πλέρωσε ως τις 31 του Δεκέμβρη 1843 ο πεινασμένος λαός μας: 33.080.795
_________
Σύνολο: 40.066.808 δρχ



Ας δούμε τώρα που τα σπαταλήσαμε:
Σε Δρχ.
1.-Στην Τουρκία γι' αποζημίωση που την όρισαν οι τρεις μεγάλες Δυνάμεις, δίχως βέβαια να μας ρωτήσουν: 12.531.174
2.- Για πλερωμή παλαιών χρεών: 2.238.559
3.- Για έξοδα της σεβαστής μας αντιβασιλείας (μισθοί, οδοιπορικά, έπιπλα): 1.397.654
_________
Σύνολο: 16.167.387 δρχ

Άμα αφαιρέσεις τούτα τα ποσά απ' όσα πήραμε, θα βρεις πως όλες κι όλες μας μείνανε 7.690.360 δραχμές. Πάλι καλά, ίσως πεις. Μη βιάζεσαι. Κράτα τώρα την ανάσα σου, γιατί φτάσαμε στο μεγάλο έξοδο, στα όσα μας στοίχισε η ευτυχία να 'χουμε γερμανικό στρατό κατοχής.

Ο πρώτος ταχτικός βαβαρικός στρατός που ήρθε μαζί με τον Όθωνα στην Ελλάδα ορίστε τι μας κόστισε:
Δρχ.

1.- Για οπλισμό, συντήρηση, μισθούς και έξοδα μεταφοράς στον ερχομό: 2.746.067
2.- Για συντήρησή του ένα χρόνο στην Ελλάδα: 1.784.283
3.- Για έξοδα μεταφοράς στην επιστροφή του: 217.700
_________
Σύνολο 4.748.050 δρχ



Έξυπνα ειπώθηκε τότε πως «οι Έλληνες πλερώσανε για να 'χουν τους Βαβαρούς κι έπειτα ξαναπλέρωσαν για να τους ξεφορτωθούν».

altΚι επειδής οι πολιτισμένοι πάντοτες φροντίζουν να συνδυάζουν το καλό με τ' ωφέλιμο, φρόντισαν, καθώς μολόγησε στις 3 του Μάρτη 1860 στη Γερουσία κι αυτός ακόμα ο τελευταίος υπουργός των Στρατιωτικών του 'Οθωνα, ο Σπυρομήλιος, να μας πασάρουν όλη τη σκαρταδούρα που είχαν. «Το πολεμοφόδια και αι αποσκευαί», είπε, που μ΄αυτά εφοδίασαν το στρατό που στείλανε, «συνεκείντο εξ όσων αχρήστων πραγμάτων περιείχον αι αποθήκαι και τα οπλοστάσια του Μονάχου». Άντε και πετύχαμε την ευκαιρία να ξεφορτωθούμε τη σαβούρα, αποφάσισαν χουβαρντάδικα οι σωτήρες μας.

Αυτά για τον ταχτικό βαβαρικό στρατό. Ας ξετάσουμε τώρα πόσα μας στοίχισαν κι οι εθελοντές, οι πρατιτοριανοί δηλαδή. Εδώ τα πράγματα μπερδεύουνται. Ας δούμε πρώτα τι σόι ήταν. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Strong, ανάμεσα στα 1832 και 1835 στρατολογήθηκαν, σαν «εθελοντές», 5.410 στρατιώτες κι αξιωματικοί. Οι 3.345 απ΄αυτούς ήταν Βαβαροί, οι 1.440 από διάφορα μικρά γερμανικά κρατίδια κι οι υπόλοιποι 625 από τα κατακάθια τούτων εδώ των τόπων:

Ελβετοί 235
Πρώσοι 186
Αυστριακοί 135
Γάλλοι 23
Δανοί 19
Ρώσοι 10
Ιταλοί 6
Σουηδοί 3
Άγγλοι 2
Ολλανδοί 1
Ισπανοί 1
Βέλγοι 1
Τούρκοι 3

Αυτοί οι τελευταίοι «εθελοντές» θα 'τανε, το δίχως άλλο, «ακραιφνείς φιλέλληνες». Και για τούτο ήρθανε κι αυτοί να σώσουν την Ελλάδα από κείνους τους εγκληματίες, τους ήρωες του Εικοσιένα!

Ας ξετάσουμε τώρα πόσα μας στοίχισαν αυτά τα περιτρίμματα του κόσμου. Ο Ευαγγελίδης κι ο Κυριακίδης λένε πως ξοδεύτηκαν για τα βαβαρέζικα στρατεύματα, ταχτικά κι «εθελοντές», έντεκα εκατομμύρια φράγκα κι άλλοι μιλάνε για δεκάξι.

Ο Παπαντωνίου γράφει:
«Τρεις χιλιάδες βαυαρικός στρατός, χρήσιμος μόνο για να μείνουν εξαιτίας του νηστικοί, άνεργοι και απελπισμένοι οι Έλληνες που πολέμησαν στο Εικοσιένα και να ζητούν διέξοδο στη ληστεία οι άνθρωποι του μπαρουτιού που δίκαια περίμεναν, όταν η χώρα έγινε βασίλειο, να σχηματίσουν τον εθνικό της στρατό. Έτσι χώρισαν τον Όθωνα και το λαό του από το ένα μέρος η καμαρίλα του ανακτορικού γραφείου, από το άλλο η βαβαρική στρατιά με τους περιττούς αξιωματικούς, παγώνια που καμάρωναν μέσα σε φανταχτερές στολές. Δεκατέσσερα εκατομμύρια δραχμές ξοδεύτηκαν για να 'ρθή η παράτα, να γίνη μισητή και να φυγή όπως έφυγε» '.

Άλλοι πάλι ανεβάζουν τα έξοδα σε δεκάξι εκατομμύρια κι ο Sergeant λέει πως «μονάχα για τον βαβαρικό στρατό ξοδεύτηκαν ανάμεσα στο 1833 με 1835, σύμφωνα με μια δήλωση που έκανε ο υπουργός των Στρατιωτικών Σμαλτς, 20.087.978 δραχμές». Ο αριθμός αυτός ίσως να μην είναι υπερβολικός, γιατί ο Frederic Strong, πρόξενος της Βαβαρίας στην Αθήνα και τραπεζίτης, στο βιβλίο του «Greece as a Kingdom», που έβγαλε το 1842 κι όπου σ' αυτό δημοσιεύει στατιστικές στηριγμένες πάνω σ' επίσημα στοιχεία, γράφει πως τα έξοδα του υπουργείου των Στρατιωτικών ανέβηκαν στα τέσσερα πρώτα χρόνια της βαβαροκρατίας σε 27.500.000 δραχμές . Όταν λοιπόν λογαριάσουμε πως-το 1835 ο στρατός είχε 8.208 άντρες που τα δυο τρίτα απ' αυτούς ήτανε Βαβαροί — που καλοπλερώνονταν ενώ οι δικοί μας παίρνανε μισθούς πείνας— τότε θα δούμε πως το ποσό που μνημονεύει ο Sergeant πρέπει να βρίσκεται πολύ κοντά στην πραγματικότητα.
Πάρε, φίλε μου, όποιον αριθμό θες από τούτους που μνημονέψαμε κι άμα κάνεις τη σούμα θα βρεις πως όχι μονάχα δεν απόμεινε τίποτα για μας τους φουκαράδες από τα δάνεια, παρά ξοδέψαμε κι εκείνα τα λίγα που έδινε ο χαροκαμένος τόπος μας, για να 'χουμε την τιμή και την ευχαρίστηση να μας καθίσουν στο σβέρκο αφεντάδες οι Μπαβαρέζοι. Κι όμως το 1843, αν κι είχαμε πλερώσει ως τότες για τόκους και χρεολύσια 33.080.795 δραχμές, χρωστούσαμε στις τρεις μεγάλες Δυνάμεις δραχμές 66.842.126 και 46 λεπτά για την ακρίβεια!
Άντε τώρα εσύ, Ψωροκώσταινα, να προκόψεις έπειτα από την τόση γαλαντομιά των μεγάλων!



Η ΡΕΜΟΥΛΑ

Και στα ποσά που αναφέραμε δεν είναι μέσα τα όσα πλερώναμε για να 'χουμε δυνάστες Γερμανούς συμβούλους, παρασυμβούλους κι αυλικούς. Ίσως όμως κάποιος μου πει:
- Άδικος είσαι σ' αυτό· είχαμε κέρδος τα φώτα τους. Εμένα μου λες! Τόσα στάθηκαν τα φώτα τους, που ο κοσμάκης εξαγριωνόταν όταν λογάριαζε «το μέγεθος της πληρωμής τους και την ασήμαντη φύση της υπηρεσίας τους». Βλέπανε, όπως παραδέχεται κι αυτός ακόμα ο Βαβαρός Νέζερ, «ανθρώπους αχρείους να κατέχουν τα ανώτατα αξιώματα (...) την στιγμήν πού έβασάνιζεν ή πτώχεια εκείνους πού είχον πολεμήσει υπέρ ελευθερίας». altΜα κι ο πατέρας του Όθωνα, ο Λουδοβίκος, σε γράμμα του που έστειλε το Δεκέμβρη του 1833 στο γιο του, ομολογούσε πως «υπέρ της διαχειρίσεως ουδέν εγένετο, διότι η αντιβασιλεία ουδέ εν δένδρον εφύτευσεν μέχρι τούδε».Για να καταλάβεις τι ξεφτέρια ήταν αυτοί οι σύμβουλοι που ρουφούσαν το αίμα της καρδιάς μας, όσο που εμείς ξεροσταλιάζαμε στην πείνα, άκου τούτο δω το περιστατικό, όπως τ' ανιστοράει όχι κανένας δικός μας, μα ο Γερμανός ιστορικός Μέντελσον-Μπαρτόλντι. Καθώς ξέρεις, εκείνον τον καιρό, για να στεγνώνουν το μελάνι στα χαρτιά, δε μεταχειρίζονταν στουπόχαρτο παρά άμμο. Άλλο τίποτις από δαύτον στον τόπο μας. Κι όμως, κάποιος φωστήρας από τους ειδικούς που μας στείλανε, ο αρχιγεωμέτρης Γέβχαρτ —όπως ήτανε ο επίσημος τίτλος του— έπειτα από πρωινό περίπατο στην Πεντέλη, έτρεξε να βρει τον συμπατριώτη του συνταγματάρχη Ρόεσνερ και μ' ενθουσιασμό του είπε πως... ανακάλυψε σπουδαίο θησαυρό: στρώμα γραφίτη!
—Θα προτείνω λοιπόν, του ξήγησε, να φτιάσουμε ένα μύλο για να κάνουμε τον γραφίτη άμμο για τα βασιλικά γραφεία.
«Εν άλλη χώρα τοιούτος άνθρωπος θα εστέλλετο εις το φρενοκομείον. Εν Βαυαρία ετέθη απλώς εις αργίαν, εδώ δε είναι ευνοούμενος του κυρίου αρχιγραμματέως και λαμβάνει ετήσιον μισθόν 4.320 δραχμών» .
Τέτοια αρετή και προκοπή μας μάθαιναν οι Ευρωπαίοι. Για τους Γέβχαρτ ξοδεύανε νεράκι το χρυσάφι, ενώ για τους Έλληνες τσιγκουνεύονταν κι αυτήν ακόμα τη δεκάρα, θυμίζοντάς τους αδιάκοπα πως φτωχό είναι το κράτος. Ήρθανε σ' έναν τόπο που για να δροσίσει ο λαός του τα χείλια του με λίγη λευτεριά γίνηκαν όλα ρημαδιό, και του φόρεσαν, για ν' ανασάνει ο λαός, το βρακί για σαρίκι. Ανάθεμα στα φώτα τους! Συμπάθα με, αναγνώστη, μα σαν ερθεί στην ώρα της η βλαστήμια αξίζει όσο εκατό κύριε ελέησον. Σωστά κι άγια έγραφε ο Κρέμος, πριν από εβδομήντα χρόνια, πως τέτοιες απάτες κίναγαν «την άγανάκτησιν παντός ευσυνείδητου ανθρώπου θεωρούντος τους δυστυχείς Έλληνας αγομένους και φερομένους υπό παντός αγύρτου της Ευρώπης και αποτίνοντας δη και μεγάλα χρήματα επί τούτω καίπερ πενομένους δεινώς».
«Τα δάνεια», γράφει ο Μακρυγιάννης, «εμείς δώσαμεν υπόσκεση ότι τα δανειστήκαμεν και η Μπαυαρία τα ρούφηξε με τον Αρμασπέρη και συντροφιά. Εις την Πάτρα τον ζωγράφισαν και τον έκαψαν σαν τον Γιούδα για την καλοσύνη οπούκαμεν εις την Ελλάδα. Κι ο θεός ξέρει τα υστερνά μας. Όμως η καλή μέρα φαίνεται από την αυγή» .
Μα κι ο Γούδας βεβαιώνει πως τα δάνεια πήγανε στην τσέπη των Βαβαρών.
«Ωκοδομήθηκαν», λέει, «στιλπνοί περί το Μόναχον επαύλεις, ενώ οι μεν αγωνισταί απέθνησκον επί της ψάθης αι δε χήραι και τα ορφανά αυτών δεν είχον πως να κρύψωσι την γυμνότητα των» 3.
Κι ο Κρέμος γράφει πως «οι πλείστοι εκ πτωχών πλούσιοι εγένοντο».
Το πάγαιναν γαϊτάνι οι Βαβαρέζοι τρώγανε, πίνανε και πλερώναμε εμείς οι φτωχοί, μα χουβαρντάδες.
Κι ο Π. Χαλκιόπουλος, με το δίκιο του, έγραφε πως
«οι Βαυαροί πρώτοι μας έδωκαν το παράδειγμα της καταχρήσεως, του σφετερισμού και της σπατάλης των δημοσίων.
Η χρήσις του δανείου των 60 εκατομμυρίων ήτο ζωηρά εικών, εις τα όμματα των Ελλήνων, σπατάλης ανήκουστου. Βαυαροί διαχειριζόμενοι δημόσια χρήματα έκλεπταν και δια να μη καταδιωχθώσιν, εξεδιώκοντο κρυφά εις την αλλοδαπήν. Εις εξ αυτών ήτο και ο βαυαρός δικαστής Στρατομάϊερ, όστις μεταφερθείς υπό συνοδείαν Βαυαρών εις Ναύπλιον και εκεί επιβιβασθείς εις πλοίον ξένης δυνάμεως, ανεχώρησε δια την Τεργέστην, όπως αποφυγή ή βασιλεία την εντροπήν της επί κλοπή καταδίκης δικαστού βαυαρού».
altΟ Faudot, στο βιβλίο του «Η αλήθεια πάνω στις υποθέσεις της Ελλάδας», μνημονεύει τούτα δω τα χαραχτηριστικά:
«Ο Μπενζαμέν Κωστάν έλεγε από το βήμα της Βουλής σχετικά με το ελληνικό δάνειο, πως αντί να στέλνουμε τα ποσά στην Ελλάδα, θα ήταν απλούστερο να τα στέλναμε κατ' ευθείαν στο Μόναχο, για να μην κάνουν το μεγάλο αλλόγυρο από το Παρίσι στην Ελλάδα κι από την Ελλάδα στη Βαυαρία. Κι ο Μπενζαμέν Κωστάν γνώριζε καλά το τι έτρεξε. Οι Βαυαροί, έχοντας βοηθούς τους ετερόχθονες, δεν άφησαν το παραμικρό ψιχίο από το δάνειο, που θα στεκόταν για τη χώρα ένας τεράστιος πόρος, αν λογαριάσουμε τους εξευτελιστικούς μισθούς και τα μικρά ετήσια έξοδα».
Σωστά λοιπόν λέει ο καθηγητής Ανδρεάδης πως ο τόπος
«ουχί μόνον δεν επορίσθη ουδεμίαν πραγματικήν ωφέλειαν εκ δανείου προορισμένου να τω επιτρέψη ν' αναλάβη οικονομικώς, άλλ' εκπληρώσαν τας υποχρεώσεις του μέχρι του 1843 υπεβλήθη εις θυσίας ουχί μικρός».
Κόντεψα να ξεχάσω κι ένα ακόμα γουστόζικο κοντύλι: τη βασιλική χορηγία του Όθωνα. Τούτο το πνευματικά και σωματικά καθυστερημένο παιδαρέλι που φέρανε για βασιλιά πήρε τον πρώτο χρόνο που ήρθε, το 1833, 986.801 δραχμές. Και ξέρεις πόσα ήτανε τα έσοδα του κράτους μας εκείνο το χρόνο; Ανέβαιναν σε 7.721.370 δραχμές. Δηλαδή, χρειαζόταν το παιδαρέλι αυτό, για να φάει και να πιει, το ένα όγδοο των κρατικών εσόδων! Και κοίτα και τούτο δω το νόστιμο: ο προϋπολογισμός εξόδων όλων των υπουργείων τότες, εξόν από τα στρατιωτικά, δηλαδή Εξωτερικών, Δικαιοσύνης, Εσωτερικών, Οικονομικών και Παιδείας ήτανε 1.140.097 δραχμές. Κάτι λίγα παραπάνω απ' όσα μας στοίχιζε ο Όθωνας. Μέσα στα τριάντα χρόνια που βασίλεψε, πήρε, μονάχα για βασιλική χορηγία, πάνω από ένα εκατομμύριο πενήντα χιλιάδες χρυσές λίρες εκείνης της εποχής, που η πραγματική αξία τους στεκόταν τρεις και τέσσερις φορές μεγαλύτερη απ' όσο είναι σήμερα. Αυτό λοιπόν και μόνο το ποσό αν είχε ξοδευτεί, στα πρώτα χρόνια που συγκροτηθήκαμε σε κράτος, σ' έργα παραγωγικά, η μοίρα του τόπου μας θα 'τανε τώρα διαφορετική.



*Λίγα λόγια για τη ζωή έργο του Δημήτρη Φωτιάδη:

alt

Δημήτρης Φωτιάδης (Σμύρνη 1898 - Αθήνα 1988) ήταν ένας από τους Έλληνες λογοτέχνες που ασχολήθηκαν κυρίως με την ελληνική επανάσταση του 1821.
Οι γονείς του ήταν εύποροι, και ο ίδιος κατατάχτηκε ως εθελοντής στον ελληνικό στρατό κατά τη διάρκεια του Μικρασιατικού Πολέμου. Με τη Μικρασιατική καταστροφή κατέφυγε στην Αθήνα και έκανε την εμφάνισή του στα γράμματα με τα θεατρικά Μάνια Βιτρόβα και Το μαγεμένο βιολί το 1931, ενώ εργάστηκε και ως διευθυν τής του περιοδικού Νεοελληνικά Γράμματα (1936-1941). Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πόλεμου έφυγε στο εξωτερικό και εργάστηκε ως ανταποκριτής στο Λονδίνο και τη Μέση Ανατολή. Ξαναγυρνώντας στην Ελλάδα εξορίστηκε στη διάρκεια του Εμφυλίου στη Μακρόνησο, την Ικαρία και τον Άγιο Ευστράτιο ενώ υπήρξε διευθυντής του περιοδικού Ελεύθερα Γράμματα (1945-48). Μετά την απελευθέρωσή του έγινε στέλεχος της ΕΔΑ. Μετά τον πόλεμο στράφηκε στην ιστοριογραφία, επικεντρώνοντας το έργο του κυρίως στην Ελληνική Επανάσταση του 1821. Τιμήθηκε με το Μετάλλιο της Εταιρείας Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (1939) και το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορηματικής Βιογραφίας (1982, για το έργο του "Ενθυμήματα").


Εργογραφία
(πρώτες αυτοτελείς εκδόσεις)

Ι.Θέατρο
• Μάνια Βίτροβα. 1932.
• Μαγεμένο βιολί. 1931.
• Κατακτητές. 1936.
• Ο κόσμος ανάποδα. 1937.
• Θεοδώρα. 1946.
• Μακρυγιάννης. 1946.
ΙΙ.Μετάφραση
• Αριστοφάνης, Ιππής. 1938.
• Πλάτων, Συμπόσιο. 1939.
• Δημοσθένης, Γ' Φιλιππικός. 1940.
• Πλάτων, Φαίδρος. 1967.
ΙΙΙ.Μελέτες – Δοκίμια
• Μεσολόγγι. Αθήνα, Ορίζοντες, 1953.
• Καραϊσκάκης. 1956.
• Κανάρης. 1960.
• Η δίκη του Κολοκοτρώνη. 1962.
• Όθωνας – Η μοναρχία. 1963.
• Όθωνας – Η έξωση. 1964.
• Η Επανάσταση του '21, τ.1-4. 1971-1972.
• Σαγγάριος· Εποποιία και καταστροφή στη Μικρά Ασία. 1974.
• Η 3η Σεπτεμβρίου 1843. 1975.
• Ζωή και Τέχνη. 1976.
• Ενθυμήματα, τ.1-3. 1986.
• Άπαντα. Αθήνα, 1988.
• Η ακτή των σκλάβων. Αθήνα, Εταιρεία Λογοτεχνικών Εκδόσεων, 1955 (έκδοση β΄).

Αρχείο του λογοτέχνη υπάρχει στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α.)
http://www.iskra.gr .

ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ

112 - ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ

THE NUMBER ONE SHOULD KNOW! 112
EMERGENCY NUMBER FOR EUROPE

CALL FREE OF CHARGE (MOBILE OR CONVENTIONAL PHONELINE)

IDENTIFIES THE LOCATION OF THE PERSON WHO CALLS



112 - ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ



Είναι ο Πανευρωπαϊκός αριθμός εκτάκτου ανάγκης

(ενιαίος για αστυνομία, Ασθενοφόρο ή πυροσβεστική)

και αντικαθιστά όλους "Διαβάστε περισσότερα".τους αριθμούς που χρησιμοποιούσαμε μέχρι σήμερα.
Η κλήση είναι δωρεάν από κινητό και σταθερό.

Το σημαντικότερο όλων: εντοπίζει τη θέση του καλούντος για όσους ταξιδεύουν και δεν γνωρίζουν την ακριβή θέση του ατυχήματος.

(το αναφέρουμε γιατί, σύμφωνα με έρευνα της Eurostat, μόνο το 4% των Ελλήνων το γνωρίζει

και μόνο το 1% το έχει χρησιμοποιήσει) .

Αφίσα ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΘ 2010

"Διαβάστε περισσότερα". .

Οργή και αγανάκτηση προκαλούν οι δηλώσεις του εικαστικού Κ. Τσόκλη με τις οποίες εκθειάζει το βιασμό των γυναικών και προτρέπει σ’ αυτόν. Με επιθετικό μισογυνισμό καταγγέλλει τις γυναίκες που φορούν προκλητικά ρούχα και εκθειάζει το «πάθος» που ωθεί κάποιους άνδρες στο βιασμό, ενώ καταγγέλλει παράλληλα "Διαβάστε περισσότερα".όσους «κάθονται στο σπίτι τους» αντί να πάνε να βιάσουν κι αυτοί και τους προτρέπει να το κάνουν. Επίσης, καλεί να καταδικάζεται όχι ο βιαστής αλλά η κοπέλα που «ντύνεται προκλητικά» και τον προκαλεί.Οργή και αγανάκτηση επίσης προκαλεί η παρουσίαση από το κρατικό κανάλι της ΝΕΤ τέτοιων απόψεων, που είναι απόλυτα καταδικαστέες αλλά και ποινικά κολάσιμες. Προτείνουμε την καταγγελία της στάσης αυτής της κρατικής τηλεόρασης στο ΕΣΡ και ειδικότερα προτείνουμε να απαξιωθεί άμεσα η υποβολιμιαία αυτή τακτική του καλλιτέχνη όσο και του δημοσιογράφου άλλα και του/της υπαλλήλου που είχε την ευθύνη της μετάδοσης.

Σε όλους αυτούς και αυτές για πολλοστή φορά υπενθυμίζουμε ότι ο βιασμός είναι βαθύτατα αντικοινωνική και ποινικά κολάσιμη πράξη που μόνο άρρωστημένοι νόες μπορούν να ανεχτούν ως απλό φυσικό φαινόμενο και ως ανταποδοτικό ισοστάθμισμα κάποιου τύπου συμπεριφοράς των θυμάτων. Είναι πράξη που εν μέρει παράγεται και από την βαθύτατα ριζωμένη άποψη της πατριαρχίας ότι η γυναίκα είναι κτήμα του ανδρός, άλλα σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογείται ούτε από την παρούσα έννομη τάξη.

Το γυναικείο κίνημα στηρίζεται στην αυτοδιάθεση του σώματος των γυναικών, κάτι που δυστυχώς δεν έχει επιτευχθεί ολοκληρωμένα μέχρι σήμερα.

Επίσης υπενθυμίζουμε στον ανεγκέφαλο και αρρωστημένο καλλιτέχνη, ότι ο βιασμός συμβαίνει ανεξαρτήτως ενδύματος των γυναικών, ανεξαρτήτως ηλικίας, κοινωνικής κατάστασης και μόρφωσης, και επαναλαμβάνουμε ότι ο βιασμός είναι κακούργημα.

Καταγγέλλουμε για άλλη μια φορά ότι η ελληνική πολιτεία δεν ενδιαφέρεται ούτε για την ιδεολογική στηλίτευση του βιασμού, ούτε για την αρωγή των θυμάτων βίας και βιασμού αλλά ούτε και για την καταδίκη των ελάχιστων που παραπέμπονται στα δικαστήρια αντίθετα φαίνεται να πολλαπλασιάζει το δράμα του κάθε θύματος κιόλας.

Ένα άλλο σχετικό περιστατικό, που το έχουν καταγγείλει οι γυναικείες οργανώσεις αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, είναι η δίκη των τεσσάρων τουριστριών από τον κατα συρροή βιαστή που συνελήφθη το 2005, η οποία έχει γίνει σίριαλ αναβολών από τα δικαστήρια κατά παράβαση κάθε νομικής πρόνοιας, έτσι ώστε 5 χρόνια μετά ο βιαστής αυτός να κυκλοφορεί ελεύθερος και οι τουρίστριες-θύματά του να έρχονται από Αυστραλία, Καναδά και Δανία και να φεύγουν άπρακτες.

Δυστυχώς, ο Τσόκλης δεν είναι μόνος του, και χρειάζεται κινητοποίηση του γυναικείου κινήματος για την αλλαγή των νοοτροπιών. Αυτό που χρειάζεται στην κοινωνία σήμερα δεν είναι η απενοχοποίηση των κοινωνικά ψυχικά και σωματικά άρρωστων θυτών – βιαστών άλλα η ορθή απονομή των κοινωνικών δικαίων με την άμεση παραπομπή των βιαστών στα δικαστήρια και την σύντομη και σίγουρη καταδίκη τους προκειμένου να μειωθούν τα φαινόμενα αυτά. Αυτό το μήνυμα ούτε η ελληνική πολιτεία ούτε τα δικαστήρια ενδιαφέρονται να το περάσουν στην κοινωνία.

Δηλώνουμε την ετοιμότητά μας να αντισταθούμε σ’ αυτή τη φρικτή υποβάθμιση των γυναικείων δικαιωμάτων άλλα και στις υποβολιμαίες και .σκόπιμα προκλητικές δηλώσεις των απανταχού κοινωνικά ανερμάτιστων εκπροσώπων της πατριαρχίας. Ο εν λόγω κύριος μπορεί, εφόσον το επιθυμεί, να μεταναστεύσει στο Αφγανιστάν για να κάνει παρέα με την εκεί αστυνομία των ενδυμάτων και της μπούργκας.

ΔΙΚΤΥΟ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΥΡΙΖΑ .

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ

.

To DDT/ΔΝΤ

"Διαβάστε περισσότερα". .

Παρανομιες Τραπεζων

"Διαβάστε περισσότερα". .

Έξω ο σφαγέας Νετανιάχου από την Ελλάδα

Η επίσημη επίσκεψη του εγκληματία πρωθυπουργού του Ισραήλ Νετανιάχου στην Ελλάδα την Δευτέρα 16/8, αποτελεί πρόκληση πρώτου μεγέθους για το κοινό περί δικαίου αίσθημα.

Πριν ακόμα προλάβει να στεγνώσει το αίμα "Διαβάστε περισσότερα".των ακτιβιστών του «Στόλου της Ελευθερίας» που δολοφονήθηκαν από το ισραηλινό στρατό κατοχής, η κυβέρνηση Παπανδρέου προχωράει στην αναβάθμιση των διπλωματικών σχέσεων Ελλάδας-Ισραήλ. Σε μια στιγμή που το Ισραήλ βρίσκεται πιο έκθετο από ποτέ στη διεθνή σκηνή, η Ελλάδα γίνεται η εξαίρεση: η ανταλλαγή επίσημων επισκέψεων των δύο πρωθυπουργών μέσα σε λίγες μόνο εβδομάδες αποτελεί μια εξαιρετικά σημαντική χειρονομία στήριξης στο σιωνιστικό ισραηλινό κράτος.

Στην πραγματικότητα, η ελληνική κυβέρνηση δίνει το πράσινο φως στο Ισραήλ να συνεχίσει τις καθημερινές δολοφονίες Παλαιστινίων, τον απάνθρωπο στραγγαλισμό της Γάζας, τον εποικισμό της Δυτικής Όχθης και της Ιερουσαλήμ, τα βασανιστήρια και τις φυλακίσεις χιλιάδων Παλαιστινίων, την κατοχή εδαφών της Συρίας και του Λιβάνου. Και ταυτόχρονα, με την αναβαθμισμένη ελληνο-ισραηλινή στρατιωτική συνεργασία και το νέο δόγμα στρατηγικής συνεργασίας με το Ισραήλ, η κυβέρνηση βάζει για πρώτη φορά την Ελλάδα στο κάδρο του διαρκούς πολέμου της Μέσης Ανατολής, με όλους τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται.

Καλούμε όλες τις συλλογικότητες, πρωτοβουλίες, πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις, όλο τον ελληνικό λαό, να αντισταθούν στηρίζοντας έμπρακτα τις κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας.

Έξω ο σφαγέας Νετανιάχου

Να διακοπούν οι σχέσεις με το Ισραηλινό Απαρτχάιντ

Να αρθεί ο αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας

Αλληλεγγύη στην αντίσταση του Παλαιστινιακού Λαού .

Εξετάσεις

"Διαβάστε περισσότερα". .

Κλείνει το Γηροκομείο Χανίων;

Με αγανάκτηση και οργή πληροφορηθήκαμε την πρόθεση της Δημοτικής Αρχής να κλείσει το Γηροκομείο Χανίων λόγω έλλειψης χρημάτων (άρνηση των ταμείων να πληρώσουν και μη καταβολή οφειλομένων από το κράτος).

Η επίθεση γίνεται στους πιο ανήμπορους. Τα περήφανα γηρατειά. Τι βαρβαρότητα! Το κοινωνικό κράτος, πρώτο θύμα του Δ.Ν.Τ. της τρόικας και της συνεπικουρούμενης κυβερνητικής πολιτικής. Μετά το Γηροκομείο τί έχει σειρά; Τα σχολεία; οι υπηρεσίες κοινής ωφέλειας; Οι ελάχιστες δομές πρόνοιας που έχουν απομείνει; Για τους εμπνευστές τέτοιων σχεδίων προέχει η πληρωμή του «χρέους» της χώρας, το ΔΝΤ και οι Τράπεζες. Για εμάς προέχει η κοινωνική αλληλεγγύη, η στήριξη και επέκταση του κράτους πρόνοιας, οι ανθρώπινες ζωές.

Οποιαδήποτε σκέψη για κλείσιμο του Γηροκομείου και άλλων δομών κοινωνικής πρόνοιας, επιστρέφεται ως απαράδεκτη στους εμπνευστές της και τους υπεύθυνους για αυτήν.

Καλούμε τους βουλευτές του Νομού, που αδιαμαρτύρητα ψήφισαν το μνημόνιο – ψήφισαν δηλαδή ενάντια στο κοινωνικό κράτος και για να περάσουν τέτοιου είδους μέτρα – να ενεργήσουν άμεσα και να βρουν λύση για το πρόβλημα του Γηροκομείου Χανίων.

Απαιτούμε να μπει άμεσα τέλος στην αγωνία των γερόντων και θα περιφρουρήσουμε την περιουσία του Χανιώτικου λαού που τόσα χρόνια με την προσφορά του στήριξε τη λειτουργία του Γηροκομείου Χανίων. "Διαβάστε περισσότερα". .

Κάλεσμα των κινημάτων του 6ου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ

Εμείς, οι συμμετέχοντες-ουσες στο 6ο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ, επιβεβαιώνοντας τη σταθερή τοποθέτηση μας ενάντια σε κάθε πόλεμο και κατοχή, καθώς και υπέρ μιας πολιτικής επίλυσης στο κουρδικό ζήτημα, καταλήξαμε στο ακόλουθο ψήφισμα: Να δράσουμε μαζί στην Ευρώπη ενάντια στην κρίση



Σε μια συγκυρία παγκόσμιας κρίσης και μπροστά στην επίθεση των κυβερνήσεων, της ΕΕ, και του ΔΝΤ που στόχο έχει την επιβολή πολιτικών λιτότητας και κοινωνικής οπισθοδρόμησης, τα κοινωνικά κινήματα που συναντήθηκαν στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ της Κωνσταντινούπολης καλούν σε κοινή πανευρωπαϊκή δράση.


Μπροστά σε αυτήν την επίθεση, αναπτύσσονται σε όλη την Ευρώπη αντιστάσεις και κινητοποιήσεις. Είναι επείγον αν οικοδομήσουμε με μακρόχρονη προοπτική σε όλη την Ευρώπη τη σύγκλιση των αγώνων, συσπειρώνοντας κοινωνικά κινήματα, συνδικάτα, κινήσεις και δίκτυα πολιτών. Υπό αυτήν την έννοια, καλούμε να γίνει η 29η Σεπτέμβρη και η περίοδος γύρω απ' αυτήν, ένα πρώτο στάδιο για την ανάπτυξη κινητοποιήσεων παντού στην Ευρώπη.

Οφείλουμε να επιβάλουμε εναλλακτικές πολιτικές που θα επιτρέψουν την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και θα ανταποκριθούν στις οικολογικές επιταγές.


Τα ευρωπαϊκά κοινωνικά κινήματα καλούν σε μια ευρωπαϊκή συνέλευση στις 23-24 Οκτώβρη στο Παρίσι για προωθήσουμε την κινητοποίηση και το συντονισμό των κινημάτων μας, καθώς και για να κάνουμε τον απολογισμό και να συζητήσουμε το μέλλον του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ.


"Διαβάστε περισσότερα". .

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙΓΡΑΨΟΥΝ ΑΥΤΟ!!!

ΜΑΚΑΡΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΙ!!!

Ένα 8χρονο παιδί πιάστηκε σε μία αγορά στο Ιράν να κλέβει ψωμί


- Στο όνομα του Ισλάμ το παιδί πρέπει να τιμωρηθεί, ένα αυτοκίνητο θα πατήσει το χέρι του. Θα χάσει για πάντα τη δυνατότητα να ξαναχρησιμοποιήσει το χέρι του.

- Είναι αυτή θρησκεία ειρήνης και αγάπης;Καμία θρησκεία δε μπορεί ποτέ να δικαιολογήσει τέτοια αποτρόπαια εγκλήματα

Εγω θα διορθώσω πως δε με αφορά αν υπάρχει τέτοια θρησκεία. Κάτι τέτοιο είναι απάνθρωπο και δεν υπαρχει καμία δικαιολογία που συμβαίνει!!!
Νάνα Μεταξάκη

Προωθήστε το .....αφήστε τον κόσμο να μάθει τι συμβαίνει στο όνομα του Ισλάμ...
Ναι γιατί δεν ξέρει τι συμβαίνει γενικά στον κόσμο! Τώρα θα εναντιωθεί από τον καναπέ!
Τι ειρωνικό!
Τουλάχιστον ας εκτιμήσουμε πράγματα που θεωρούμε δεδομένα (αν είχαμε γεννηθεί αλλού...) και ας προσπαθήσουμε να φτιάξομε το μικρόκοσμό μας ξεκινώντας από τον εαυτό μας. Και είμαι σίγουρη πως τότε και μόνο τότε ο κόσμος θα αλλάξει.

Προωθήστε το σε όλους, για ενημέρωση.
Πρέπει να σταλεί παγκοσμίως!

"Διαβάστε περισσότερα". .

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 15ου ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ-ΑΘΗΝΑ

9, 10, 11 ΙΟΥΛΗ, ΠΑΡΚΟ ΓΟΥΔΗ (μετρό κατεχάκη)


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 15ου ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Ώρα έναρξης: 18:00

Τιμή εισόδου: 6 ευρώΜΟΥΣΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ
Κεντρική Σκηνή, ώρα 21.30

Deus Ex Machina, Skaribas, Les SkartOi!, Dustbowl
Μεταναστευτική Σκηνή, ώρα 21.30

Συγκροτήματα 2ης και 3ης γενιάς σε Ηiphop, rock, grunge

DJ Theo, Familia Ideale, Kurorat Fiks, Fried Rice, Le blonc



Στη Ρεμπέτικη Σκηνή, ώρα 23.00 η Ματούλα Ζαμάνη
ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ, ώρα 19.30

Frontex, θωράκιση των συνόρων, συρρίκνωση του πολιτικού ασύλου: Αγώνες για το δικαίωμα στη μετακίνηση

Γιώργος Μανιάτης, Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών

Νασίμ Μοχαμεντί, Αφγανός πρόσφυγας

Βασίλης Τσιάνος, «Κανένας Άνθρωπος δεν είναι Λαθραίος», Αμβούργο

Εκπρόσωπος της Κίνησης «Αλληλεγγύη στους Πρόσφυγες», Σάμος

Παρέμβαση από τον Κώστα Διάκο, Οικολόγοι Πράσινοι

Μποϊκοτάζ στο ισραηλινό απαρτχάιντ

Τζαμάλ Τζουμάα, Παλαιστινιακή Εθνική Επιτροπή για το Μποϊκοτάζ στο Ισραήλ, Stop the Wall Campaign

Παρεμβάσεις από τους/τις

Γιώργος Γαλάνης, Καμπάνια «Ένα Σχολείο για τη Γάζα»

Μιχιάρ Εκτάμι, Ένωση Παλαιστίνιων Εργαζομένων

Γιώργος Κ., Πρωτοβουλία «Ένα Καράβι για τη Γάζα»

Νόρμα Ρισμάουι, Σύλλογος Al-Awda (δικαίωμα στην επιστροφή των Παλαιστίνιων προσφύγων)

Συντονισμός: Ομάδα BDS του Συλλόγου Ιντιφάντα

Για ένα μέτωπο ενάντια στις διακρίσεις: φύλο, μετανάστευση, αναπηρία, μειονότητες και σεξουαλικός προσανατολισμός

Άντρεα Γκίλμπερτ, Athens Pride, μέλος του Ελληνικού Παρατηρητηρίου Συμφωνιών του Ελσίνκι

Λέα Καλαϊτζή, πτυχιούχος Σπουδών Κώφωσης

Κυριακή Κλοκίτη, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα

Ήλια Μιγκάρδου, «Πίσω Θρανία», πρωτοβουλία δασκάλων για την εκμάθηση ελληνικών σε μετανάστες και πρόσφυγες

Μέλος της Γυναικείας Ομάδας της ΟΚΔΕ - Σπάρτακος

Συντονισμός: Ομοφυλοφιλική Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας

Αγώνας για την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων

Πέτρος Γιώτης, Δράση για την Ελευθερία

Γιώργος Καλαϊτζίδης, πρώην πολιτικός κρατούμενος

Μάνια Μαρκάκη, Σωματείο Μισθωτών Μηχανικών

Σπύρος Φυτράκης, δικηγόρος

Παρέμβαση για τους πολιτικούς κρατούμενους στη Συρία
ΠΡΟΒΟΛΕΣ, ώρα 21.00

«Κυπραίες», 70΄ Σκηνοθεσία-Παραγωγή: Βασιλική Κατριβάνου, Bushra Azzouz. Θα ακολουθήσει συζήτηση με τη σκηνοθέτρια και με Ελληνοκύπριες και Τουρκοκύπριες που έχουν συμμετάσχει στο ντοκιμαντέρ.
ΘΕΑΤΡΙΚΑ, ΔΡΩΜΕΝΑ, ΕΚΘΕΣΕΙΣ, ώρα 19.30

«Ειρήνη» του Αριστοφάνη σε διασκευή Γιάννη Καλατζόπουλου από τη θεατρική ομάδα του ΨΝΑ- 18 ΑΝΩ Τμήμα Κοινωνικής Επανένταξης.
Επίσης.

Performance διάσπαρτες σε όλο το χώρο του Φεστιβάλ με θέμα τη μετανάστευση από την ομάδα ELANADISTIKANOUME, σε συνεργασία με τη χορογράφο Despina-Sophia Stamos (N.Y.C.) του The Modern Dance Awareness Society.


ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ, ώρα 19.00

«Παραμύθι, Κίνηση, Παιχνίδι»: Αφήγηση παραμυθιού με δραματοποίηση από τη χοροθεραπεύτρια Δέσποινα Γρανέτα.

«Παίζω, Τρώω, Ανακαλύπτω»: Το ταξίδι της τροφής από ομάδα ρεφλεξιολόγων-Κ.Ε.Ρ.Ε.

«Κουνήσου από τη θέση σου», τραγουδάμε! Η Ομάδα Κρούσης των Πίσω Θρανίων παρουσιάζει το μελωδικό ξεμάτιασμα στο Δ.Ν.Τ..


ΣΑΒΒΑΤΟ 10 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ
Κεντρική Σκηνή, ώρα 21.30

Chicks On Speed, Μιχάλης Δέλτα, The Boy, MC Yinka & The Urbanix
Μεταναστευτική Σκηνή, ώρα 21.30

Μεταναστευτικές κοινότητες και οργανώσεις σε παραδοσιακές μουσικές: Πολυφωνικό συγκρότημα «Rodina» (Βουλγαρία), Πολιτιστικός Σύλλογος Μπανγκλαντές «DOEL», Πολιτιστικό Κέντρο Κουρδιστάν

Συγκροτήματα 2ης και 3ης γενιάς σε Ηiphop, rock, grunge: Κ. Παράξενος, Minus One, The U.N. Band

Στη Ρεμπέτικη Σκηνή, ώρα 23.00 οι Σαμπάχ Attack
ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ, ώρα 19.30
Ενάντια στην δικτατορία του ΔΝΤ

Γουόλντεν Μπέλο, Focus on Global South, Φιλιππίνες

Χόρχε Λουίς Βερμούδες, από το αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσίο Ζανόν, Αργεντινή

Πάνος Κοσμάς, οικονομικός συντάκτης, Κόκκινο

Πέτρος Λινάρδος Ρυλμόν, οικονομολόγος ΙΝΕ/ΓΣΕΕ

Παρέμβαση από το Δίκτυο Καταπολέμησης της Φτώχιας

Κρίση, «εγκληματικότητα», «ασφάλεια» και ακροδεξιά βία

Μίλτος Παύλου, Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη

Δημήτρης Καρράς, Νεολαία Ενάντια στο Ρατσισμό στην Ευρώπη, (YRE)

Πέτρος Κωνσταντίνου, Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή

Δημοσθένης Παπαδάτος, Τμήμα Δικαιωμάτων Συνασπισμού

Παρέμβαση απο την κίνηση πολιτών 6ου διαμερίσματος

Ποδόσφαιρο, ρατσισμός και εθνικισμός

Κώστας Μαρματάκης, Δίκτυο fm 91,5 Χανιά

Γιάννης Ανδρουλιδάκης, Δημοσιογράφος

Συμμετέχουν και παρεμβαίνουν εκπρόσωποι συνδέσμων οπαδών

Ναρκωτικά: Παλεύοντας ενάντια στην εξάρτηση και τον αποκλεισμό

Όλγα Αναγνώστου, γιατρός, ΟΚΑΝΑ

Δημήτρης Γιαννάτος, ΚΕΘΕΑ-Mosaic

Κατερίνα Μάτσα, 18-Άνω

Ιρανοί Ναρκομανείς Ανώνυμοι

Παρεμβάσεις από τους Τάσο Κομιτόπουλο, ΑΚΟΑ, και τον Αχιλλέα Δεσποτάκη, πρώην τοξικοεξαρτημένο
ΠΡΟΒΟΛΕΣ, ώρα 21.00

«Από το σκοτάδι στο φως: υπάρχει επανένταξη σ' ένα κόσμο που σε θέλει στο περιθώριο;» Ντοκιμαντέρ του Δημήτρη Μελέτη για την περιπέτεια του Αχιλλέα Δεσποτάκη.
ΘΕΑΤΡΙΚΑ, ΔΡΩΜΕΝΑ, ώρα 19.30

Ζωντανή Βιβλιοθήκη: Βιωματική δράση για τις διακρίσεις, την προκατάληψη, το ρατσισμό και τον κοινωνικό αποκλεισμό.

Επίσης.

Performance διάσπαρτες σε όλο το χώρο του Φεστιβάλ με θέμα τη μετανάστευση από την ομάδα ELANADISTIKANOUME, σε συνεργασία με τη χορογράφο Despina-Sophia Stamos (N.Y.C.) του The Modern Dance Awareness Society.
ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ, ώρα 19.00

Kινητικά παιχνίδια, από εθελοντές του Κέντρου Ημέρας Βαβέλ.

«Κάνε το πείραμα να πετύχει», Παιχνίδια με πειράματα φυσικής για μικρά και «μεγάλα» παιδιά.

ΚΥΡΙΑΚΗ 11 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ
Κεντρική Σκηνή, ώρα 21.30

Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Encardia, Salonumuz Klimalidir, Στάθης Δρογώσης.
Μεταναστευτική Σκηνή, ώρα 21.30

Μεταναστευτικές κοινότητες και οργανώσεις σε μουσικοχορευτικά σχήματα: Παιδιά από την Κοινότητα της Τανζανίας, Ένωση Αφρικανών Γυναικών, Πολιτιστικό Κέντρο Γεωργίας «Ο Καύκασος»

Παραδοσιακές μουσικές: Κούρδοι της Συρίας «Koma Hawar», Συγκρότημα από την Παλαιστινιακή Παροικία, Natural Sound Revival (Νιγηρία).



Στη Ρεμπέτικη Σκηνή, ώρα 23.00: Ο Θανάσης Γκέκας και το συγκρότημά του.
ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ, ώρα 19.30
Κρίση και ρατσισμός: για την ενότητα εγχώριων και αλλοδαπών εργαζομένων

Αγγελική Βαλσαμάκη, ΟΚΔΕ-Σπάρτακος

Ανρί Κασόνγκο, Action Congo

Θανάσης Κούρκουλας, Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό

Κλικ Νγκέρε, οικιακά εργαζόμενη

Παρέμβαση από το Δίκτυο Ενίσχυσης και Στήριξης Μεταναστριών (ΔΕΣΜΕ)

Ιθαγένεια, εκπαίδευση, και κοινωνικός αποκλεισμός των μεταναστών/ριών

Εγκίντα Λέκαϊ, ψυχολόγος

Βάσω Νικολάου, «Πίσω Θρανία», πρωτοβουλία δασκάλων για την εκμάθηση ελληνικών σε μετανάστες και πρόσφυγες

Ντίνος Παντελίδης, μέλος Δ.Σ. της ΔΟΕ

Δημήτρης Παρσάνογλου, Κοινωνιολόγος

Παρεμβάσεις από την Καμπάνια «Σώστε τον πολυεθνικό παιδικό σταθμό Μούντινγκ Νάυον» της ΚΑΣΑΠΙ και την Act Up

Για την επιστροφή των Μακεδόνων πολιτικών προσφύγων του Εμφυλίου

Σίσσυ Βωβού, Αντιεθνικιστική Αντιμιλιταριστική Πρωτοβουλία

Αλεκσάνταρ Κοβατσέφσκι, Κίνημα για την Κοινωνική Δικαιοσύνη «Λένκα», Μπίτολα

Τάσος Κωστόπουλος, δημοσιογραφική ομαδα ΙΟΣ

Γκιόργκι Κανγκούροφ Ντρούστβο, πολιτικός πρόσφυγας, Σκόπια


ΠΡΟΒΟΛΕΣ, ώρα 21.00

Ταινίες μικρού μήκους με θέμα τη μετανάστευση:

Ιt's a sad story (10'), σκηνοθεσία Χρύσα Τζελέπη
Χαραυγή (17') , σκηνοθεσία Γιάννης Κατσάμπουλας
Υπάρχουν λιοντάρια στην Ελλάδα? (56'), σκηνοθεσία Ιρίνα Μπόικο
Μην πυροβολείς (15'), σκηνοθεσία Κων/νος Μπλάθρας
Κώδικες (10'), σκηνοθεσία Βουβούλα Σκούρα
ΘΕΑΤΡΙΚΑ, ΔΡΩΜΕΝΑ, ώρα 19.00

«Μικρές Σκηνές Καθημερινής Βίας», διαδραστική παράσταση θεάτρου φόρουμ για τις διακρίσεις από την Ακτιβιστική Ομάδα Θεάτρου του Καταπιεσμένου (ΘτΚ) της Διεθνούς Αμνηστίας - Ώσμωσις.

«Κινητά κι ακίνητα», Μονόπρακτη σπονδυλωτή σάτιρα, που γράφτηκε για τη θεατρική ομάδα των μαθητών, ελλήνων και μεταναστών, του 2ου Επαγγελματικού Λυκείου Ν. Σμύρνης.

Υπεύθυνη θεατρικής ομάδας: Θούλη Στάικου


ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ, ώρα 19.00

Εργαστήρι πηλού

«Tο παιχνίδι του κρυμμένου θησαυρού», από εθελοντές της ΠΥΞΙΔΑΣ.


ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ

Έκθεση σκίτσου για την κρίση

Έκθεση Αντιρατσιστικής Αφίσας από τα Δημιουργικά Κύματα της Ένωσης Γραφιστών Ελλάδας

«Με λένε...», μια ιδιαίτερη έκθεση φωτογραφίας από την Oμάδα «Διάφραγμα 26».

Παραμεθόριος και «no border camp 2009» Όσα είδε ο φακός...

Εξέγερση στο Ιράν. Έκθεση φωτογραφίας με θέμα την ιρανική εξέγερση στις αρχές του 2010.

Έκθεση ζωγραφικής τούρκων κρατουμένων - Σωματείο Ειρήνης, Φιλίας και Αλληλεγγύης.

Στον παιδότοπο οι μαθητές του καλλιτεχνικού γυμνασίου Γέρακα θα ζωγραφίζουν μπλουζάκια και θα κάνουν κατασκευές με πηλό. "Διαβάστε περισσότερα". .

ΤO "TΡΕΝΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ"

Από την Αθήνα ξεκινήσαμε 20 ακτιβιστές, ανάμεσά τους και η βουλευτή μας Ηρώ Διώτη. Το ραντεβού μας ήταν στο σταθμό Λαρίσης στις 6.30 π.μ. και με άφθονο υλικό (4σέλιδο του ΣΥΡΙΖΑ για τον ΟΣΕ, προκήρυξη, πανό, σημαίες και... μπλουζάκια) επιβιβαστήκαμε στο τρένο. Οι επιβάτες εκείνη την ώρα ήταν λιγοστοί και πολύ νυσταγμένοι...

Γύρω στις 9.30 π.μ. σταματήσαμε στον πρώτο σταθμό της περιοδείας, το Λιανοκλάδι, όπου οι σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ Φθιώτιδας μας επιφύλαξαν μια πολύ ζεστή και οργανωμένη υποδοχή. Αναρτήσαμε τα πανό, κολλήσαμε τις αφίσες και αφού διαμορφώσαμε το χώρο του κυλικείου δώσαμε συνέντευξη τύπου στις τοπικές τηλεοράσεις και λοιπά ΜΜΕ. Αφήσαμε υλικό και πανό για την αυριανή διαδήλωση, προστέθηκαν στις δυνάμεις μας και συνδικαλιστές του ΟΣΕ από την περιοχή και επιβιβαστήκαμε ξανά στο τρένο με προορισμό τη Λάρισα.

Στην σχεδόν δίωρη διαδρομή μέχρι τη Λάρισα μοιράσαμε το υλικό μας στους επιβατές του συρμού, οι οποίοι αντιμετώπιζαν την παρέμβασή μας με πάρα πολύ θετικό τρόπο. Εκτός του ότι η συντριπτική πλειοψηφία των επιβατών διάβαζε τα έντυπά μας, σε κάθε βαγόνι εμφανίζονταν ένας δύο επιβάτες που έθεταν τους προβληματισμούς τους και κατ' αυτό τον τρόπο γινόταν συζήτηση. Κύριο ερώτημα ήταν τι μπορούν οι ίδιοι οι πολίτες να κάνουν, πέραν του να πιέσουν τις Νομαρχίες κ.λπ.. Από πολλούς προτάθηκε να δημιουργηθεί καμπάνια με συλλογή υπογραφών έτσι ώστε να δοθεί η δυνατότητα στους πολίτες να συμμετάσχουν.

Φτάνοντας στη Λάρισα ενωθήκαμε με συντρόφους και συντρόφισσες από τη Λάρισα αλλά και από τα Τρίκαλα, το Βόλο και την Καρδίτσα που μας περίμεναν στην αποβάθρα. Δώσαμε επιτόπου συνέντευξη τύπου στα τοπικά ΜΜΕ και μοιράσαμε άφθονο υλικό. Μεγάλη κίνηση παρουσίαζε ο προαστικός που συνδέει τη Λάρισα με τη Θεσσαλονίκη τον οποίο οι Λαρισαίοι χρησιμοποιούν για τη μετάβασή τους στις παραλίες του νομού.
Αφήσαμε επίσης υλικό και πανό για τις αυριανές πορείες στις πόλεις της Θεσσαλίας.

Να σημειωθεί επίσης, ότι σύντροφοι και συντρόφισσες στη Θεσσαλονίκη είχαν επίσης μοιράσει στον σταθμό της πόλης υλικό για πάνω από δύο ώρες.

Μετά από τρίωρη στάση για ξεκούραση και φαγητό όλοι/όλες μαζί στη Λάρισα, πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Παρόλη την αυξανόμενη κούραση, οι νεότεροι σύντροφοι βρήκαν το κουράγιο να μοιράσουν υλικό και να συζητήσουν με τους συνταξιδιώτες μας στο συρμό της επιστροφής καθόλη τη διάρκεια του ταξιδιού.

Συνολικά μοιράστηκαν 4.000 τετρασελιδα και στους τρεις σταθμούς που σταματήσαμε, κουβεντιάσαμε με τους εργαζόμενους που είχαν βάρδια εκείνη την ώρα.

Αν και είμασταν πάρα πολλές ώρες στο δρόμο, φτάνοντας κατά τις 11.00 το βράδυ πια στο σταθμό Λαρίσης, όλοι/όλες αισθανόμαστε πολύ ευχαριστημένοι και δικαιωμένοι για την επιλογή αυτή της δράσης.

Διατυπώνονται σκέψεις για την οργάνωση συζητήσεων εκδηλώσεων, τις αμέσως επόμενες μέρες, σε γειτονιές της Αθήνας από τοπικά σχήματα και τις δυνάμεις των συνδικαλιστών μας στον ΟΣΕ, οι οποίοι όπως μας πληροφόρησαν διαθέτουν καταλόγους μελών τους ανά γειτονιές.

Πολλά μπορούν να γίνουν, μια και το τρένο "κουμπώνει" με πολλά επίδικα της πολιτικής μας. Αυτό που χρειάζεται είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να επιμείνουμε σε μια εξωστρεφή δράση και απεύθυνση που τελικά μπορεί να αποδειχθεί και χρήσιμη αλλά και αναζωογονητική για όλους μας. "Διαβάστε περισσότερα". .